Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2016 r. sprawy ze skargi Gminy W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sposobu organizacji roku szkolnego w placówkach oświatowych oddala skargę.
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy W. z dnia [...] r. w sprawie sposobu organizacji roku szkolnego 2016/2017 w placówkach oświatowych na terenie tej Gminy, jako niespójnej z art. 7 Konstytucji RP. Organ nadzoru wskazał, że Rada Gminy nie miała upoważnienia ustawowego do władczego określenia sposobu przeprowadzenia rekrutacji do placówek oświatowych.
W skardze Gmina W. zarzuciła, że rozstrzygnięcie nadzorcze nie dotyczy uchwały, gdyż Rada Gminy jedynie wyraziła swoje stanowisko w sprawie organizacji roku szkolnego, o czym świadczy samo oznaczenie podjętego aktu jako "stanowiska", brak w nim podania podstawy prawnej, brak wskazania organu zobowiązanego do wykonania rzekomej uchwały, sama treść stanowiska, a także wola samej Rady uzewnętrzniona w uchwale postanawiającej o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna, bowiem zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze zostało wydane zgodnie z prawem. O charakterze danego aktu nie przesądza sama jego nazwa, ale także tryb, w jakim został podjęty oraz jego treść.
Wojewoda trafnie wskazał, że zakwestionowany przez niego akt został podjęty w trybie uchwałodawczym. Nie zawiera on przy tym ogólnych postulatów, lecz konkretnie wskazuje zasady rekrutacji dzieci do placówek oświatowych. Określenie uchwały jako "stanowiska" jest zatem bez znaczenia, aczkolwiek można zauważyć, że każda uchwała wyraża jakieś stanowisko organu stanowiącego. Nie stanowi istotnego argumentu okoliczność, że w uchwale nie podano podstawy prawnej. Przeciwnie jej brak (nie tylko formalny) świadczy o naruszeniu prawa skutkującym nieważnością uchwały. Natomiast wobec niewskazania wykonawcy uchwały w grę wchodzi ogólna regulacja z art. 30 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazująca na wójta, jako organ wykonujący uchwałę rady gminy. W końcu o kwalifikacji omawianego aktu nie może decydować wola organu stanowiącego wyrażona już po podjęciu tego aktu, która nie skutkowała zmianą jego treści.
W tym stanie rzeczy, skoro w zaskarżonym rozstrzygnięciu wykazano, że przedmiotowy akt stanowi uchwałę podjętą bez podstawy prawnej, to na mocy art. 151 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji.