Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2007r. sprawy ze skargi Z. O. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie należności przedemerytalnych oddala skargę.
Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Zastępca Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w T., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta T., po wznowieniu postępowania uchylił decyzję z dnia [...]r. w sprawie przyznania Z. O. prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia [...] 2003 r. w kwocie zaliczkowej oraz decyzję z dnia [...]r. w sprawie przyznania w/wym. prawa do świadczenia przedemerytalnego w wysokości [...] zł. miesięcznie i orzekł, o odmowie przyznania Z. O. prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia [...] 2003 r.
Decyzja ta została doręczona Z. O., który odebrał ją osobiście w dniu [...] r., co wynika z dowodu potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy.
Pismem z dnia [...]r. skierowanym do Wojewody [...] za pośrednictwem organu I instancji Z. O. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji, dołączając jednocześnie odwołanie. W piśmie tym podniósł, że niedotrzymanie terminu do złożenia odwołania wynikało z odmiennego zrozumienia i interpretacji orzeczenia zawartego w decyzji. Dopiero w momencie otrzymania pisma z Urzędu Pracy w T. z dnia [...]r. powiadamiającego o wszczęciu postępowania w sprawie zwrotu niesłusznie pobranego świadczenia uświadomił sobie, że intencją organu wydającego decyzję było całkowite i trwałe pozbawienie go prawa do świadczenia a nie jego zawieszenie, jak uprzednio sądził. Wobec czego pragnie złożyć odwołanie od niesłusznej i krzywdzącej go decyzji, która została podjęta w oparciu o niewłaściwą interpretacę okoliczności faktycznych i prawnych.
Postanowieniem z dnia [...]r., nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 134 k.p.a. oraz art. 129 § 2 i art. 58 i 59 k.p.a. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania i odmówił przywrócenia terminu do jego wniesienia. W uzasadnieniu organ uznał, że Z. O. nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji z dnia [...] r. nastąpiło bez jego winy. Zdaniem organu odmienne zrozumienie i interpretacja orzeczenia zawartego w przedmiotowej decyzji nie usprawiedliwia nie złożenie odwołania w ustawowym terminie, o którym wnioskujący został prawidłowo pouczony w tej decyzji.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Z. O. domagał się przywrócenia terminu i spowodowanie rozpatrzenia wniesionego przez niego odwołania od decyzji z dnia [...]r. o pozbawieniu go świadczeń przedemerytalnych. W uzasadnieniu podniósł nowe fakty, których, jak stwierdził, nie uwzględnił w odwołaniu z uwagi na ochronę danych jego żony w zakresie stanu jej zdrowia, a które mają związek z uchybieniem terminu do wniesienia odwołania. Nie kwestionując faktu, że decyzja została dostarczona w dniu [...]r. podał, że żona, która gromadzi wpływającą korespondencję poinformowała go, iż pismo z Powiatowego Urzędu Pracy w T. odnosi się do jego świadczeń przedemerytalnych i prawdopodobnie zawieszenia ich wpłaty na czas pobierania renty przez okres kilku miesięcy w 2003 r. Nie mógł szczegółowo przeanalizować treści pisma, gdyż żona zapomniała gdzie je odłożyła, zaś dokument ten został odnaleziony znacznie później. W ocenie skarżącego szczególne znaczenie ma fakt, że żona jest osobą niepełnosprawną w stopniu [...], na dowód czego załączył kopię orzeczenia Powiatowego Zespołu Ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w R. z dnia [...]r. Podniósł, że na skutek przebytego [...] i długotrwałej [...] doznała ona rozległych [...], które objawiają się utratą pamięci oraz częstym brakiem rozeznania co do znaczenia następstw niektórych faktów i zdarzeń. To właśnie miał na myśli pisząc o odmiennym zrozumieniu i interpretacji orzeczenia zawartego w decyzji. Zdaniem skarżącego oczywistym jest, że gdyby znał od początku treść pisma nigdy nie dopuściłby do pozbawienia siebie jedynego źródła utrzymania, jakim było świadczenie przedemerytalne, poprzez świadome i zawinione uchybienie natury formalnej. Ponadto skarżący wskazał na swoją trudną sytuację życiową wynikająca z faktu utraty przedmiotowych świadczeń.