Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej w B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Miejska B. w dniu [...] podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie wykonywania przez Miasto B. działalności w zakresie telekomunikacji. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu i rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675 ze zm.). W jej § 1 postanowiono, że Miasto B. może wykonywać działalność w zakresie telekomunikacji, polegającą na: a) budowaniu i eksploatowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych oraz nabywaniu praw do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, b) dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, c) zapewnieniu dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, d) świadczeniu usług z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, w tym usług na rzecz użytkowników końcowych. Uchwała ta, jak wynika z akt sprawy, została doręczona Wojewodzie [...] w dniu [...].

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] Nr [...] Wojewoda [...], w trybie art. 91 ustawy o samorządzie gminnym, po uprzednim zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, stwierdził nieważność powyższej uchwały, jako podjętej z istotnym naruszeniem prawa, tj. art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu i rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych - zwanej dalej "ustawą" w zw. z art. 2 Konstytucji RP.

W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy jednostka samorządu terytorialnego może w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnot samorządowej wykonywać działalność określoną w punktach od 1 do 3. Natomiast stosownie do treści art. 3 ust. 5 ustawy jednostka samorządu terytorialnego wykonuje działalność, o której mowa w ust. 1 , na podstawie uchwały organu stanowiącego.

Wobec powyższych uregulowań Wojewoda stwierdził, że uprawnienie gminy do wykonywania działalności w zakresie telekomunikacji wynika wprost z ustawy, natomiast rada gminy, mocą uchwały, ma podjąć decyzję o jej prowadzeniu we wszystkich, bądź jedynie w niektórych z przewidzianych w art. 3 ust. 1 formach. Tymczasem treść uchwały nie kreuje żadnej wiążącej regulacji, a jedynie wskazuje na możliwość wykonywania przez Gminę działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy. Organ uznał więc, że Rada nie wykonała delegacji, z uwagi na fakt, iż z uchwały nie wynika o podjęciu jakiej działalności zadecydowała. Dodatkowo zauważył, że w uchwale Rada dokonała modyfikacji treści art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż przewidziała, że gmina może świadczyć usługi na rzecz nieokreślonego kręgu podmiotów (w tym użytkowników końcowych), mimo że ustawodawca przewiduje taką możliwość dla gminy wyłącznie dla podmiotów określonych w art. 3 ust. 1 pkt a) i b) ustawy. W ocenie organu nadzoru uchwała, z uwagi na jej niejasność, jak również niejednoznaczność narusza art. 2 Konstytucji RP, z którego wywodzona jest zasada przyzwoitej legislacji a z niej zasada określoności prawa.

Strona 1/5