Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach na uchwałę Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia 26 października 2017 r. nr XXXIV/500/2017 w przedmiocie szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej lub dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego w placówkach wymienionych w uchwale stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia 26 października 2017 r. nr XXXIV/500/2017 w części obejmującej jej unormowania zawarte w § 2 i 4.
Pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. Prokurator Okręgowy w Katowicach, działając na podstawie art. 3 § 2, art. 50 § 1, art. 52 § 1 i art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej także Ppsa) oraz art. 70 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1767 ze zm.) wniósł skargę o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia 26 października 2017 r. nr XXXIV/500/2017 w sprawie szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej lub dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego przez sąd w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub zakładzie rehabilitacji leczniczej (Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego z 2017 r. poz. 5867), w części dotyczącej unormowań zawartych w § 2 i § 4 uchwały.
Zaskarżonej uchwale zarzucił - w części jej zakwestionowania - rażące naruszenia prawa, tj.:
1) § 137 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie Zasad techniki prawodawczej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 283 ze zm.) w zw. z art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez dokonanie w § 2 zaskarżonej uchwały powtórzenia definicji pojęć zawartych w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 697 ze zm.), ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1793 ze zm.) oraz ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.);
2) art. 194 ust. 1 i 3 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w zw. z art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, polegające na przekroczeniu w § 4 zaskarżonej uchwały delegacji ustawowej, w zakresie w jakim Rada Miejska w Jaworznie przyznała dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Jaworznie lub jego zastępcy na podstawie upoważnienia prezydenta miasta kompetencję do wydawania decyzji administracyjnej o przyznaniu lub odmowie przyznania ulgi na podstawie uchwały Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia 26 października 2017 r. nr XXXIV/500/2017, podczas gdy zgodnie z art. 194 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, decyzje administracyjne w przedmiotowym zakresie wydaje starosta (prezydent miasta na prawach powiatu).
Formułując powyższe zarzuty, na podstawie art. 147 § 1 ustawy z Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniósł o stwierdzenie nieważności § 2 i 4 zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia 26 października 2017 r. nr XXXIV/500/2017 w sprawie szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej lub dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego przez sąd w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.