Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2015 r. sprawy ze skargi T. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie zatrzymania prawa jazdy z tytułu niepłacenia alimentów 1) stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; 2) określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Burmistrz Miasta C. uznał T.K. za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. W uzasadnieniu powołano się na art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.) podnosząc, że wyżej wymieniony, pomimo wezwania doręczonego mu 8 listopada 2012 r., w wyznaczonym terminie, który upłynął z dniem 15 listopada 2012 r. nie zgłosił się w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej celem przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego oraz złożenia oświadczenia majątkowego. Równocześnie podkreślono, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w okresie 6 ostatnich miesięcy dłużnik nie wywiązał się z obowiązku alimentacyjnego w kwocie nie mniejszej niż 50 % w każdym z tych miesięcy.
Następnie, to jest w dniu 18 marca 2013 r., Starosta [...], działając na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego wydał decyzję nr [...], mocą której orzekł o zatrzymaniu T.K. prawa jazdy kategorii [...], nr [...] wydanego w dniu [...] r. W uzasadnieniu organ administracji powołał się na fakt wydania wobec dłużnika opisanej wyżej decyzji z dnia [...] r. oraz na stosowny wniosek o zatrzymanie prawa jazdy złożony w jej następstwie przez Burmistrza Miasta C. z dnia 7 marca 2013 r.
W dniu 30 października 2013 r. T.K. złożył do Starosty [...] pismo zatytułowane jako "Podanie o wznowienie postępowania w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy". W treści tego pisma podał, iż w tymże dniu (30 października 2013 r.) zjawił się w Starostwie Powiatowym celem wymiany prawa jazdy i dopiero wówczas pracownik tej instytucji poinformował go o fakcie wydania decyzji o zatrzymaniu mu przedmiotowego dokumentu. Podkreślił przy tym, iż o wspomnianej decyzji nie wiedział, gdyż od około 4 lat zamieszkuje w C., zaś decyzję tą odebrała prawdopodobnie jego siostra lub matka i nie przekazały mu o tym informacji. Nadto powołał się na okoliczność, iż przepisy regulujące kwestię zatrzymania prawa jazdy dłużnikom alimentacyjnym stanowią przedmiot sprawy zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Kolejnym pismem, datowanym na 16 stycznia 2014 r. T.K. złożył od powyższej decyzji Starosty [...] z dnia [...] r. odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Strona domagała się uchylenia tego aktu podnosząc zarzut naruszenia art. 5 ust. 3b ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Podkreśliła bowiem, że rozstrzygnięcie o zatrzymaniu prawa jazdy może być wydane dopiero wtedy, gdy decyzja o uznaniu dłużnika za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych stanie się ostateczna. Wywiodła przy tym, iż pod adresem w C. nie mieszka już od 4 lat, w związku z czym nie otrzymała żadnych wezwań z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. ani też nie miała wiedzy zarówno o wydaniu wobec niego decyzji Burmistrza Miasta C. z dnia [...] r., jak i decyzji Starosty [...] z dnia [...] r. Zdaniem odwołującego się, skoro decyzje te nie zostały mu prawidłowo doręczone, to nie można uznać, aby stały się one ostateczne. Nadto T.K. ponownie zwrócił uwagę na zawisłą przed Trybunałem Konstytucyjnym sprawę, której przedmiotem są przepisy mające zastosowanie w niniejszym postępowaniu. Powołał się także na złożone w MOPS w C. pismo z dnia 7 listopada 2013 r., w którym informował, że nie mógł wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego albowiem uległ [...].