Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi M.Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.
Prezydent Miasta T. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. "a", art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego orzekł o utracie przez M. Z. statusu osoby bezrobotnej z dniem 23 lutego 2015 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że zgodnie z art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy traci status bezrobotnego bezrobotny, który nie stawi się w Powiatowym Urzędzie Pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomi w okresie 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa.
Odwołanie od tej decyzji do Wojewody [...] wniósł M. Z. pismem z dnia 11 marca 2015 r.. W odwołaniu tym wyraził swoje niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia, jak również podniósł, że w dniu 5 marca 2015 r. stawił się w organie zatrudnienia, a tam doręczono mu decyzję o skreśleniu z rejestru bezrobotnych. W motywach zaznaczył, iż luty 2015 r. był dla niego ciężkim miesiącem, gdyż zmarła jego matka, nadto w dniu, w którym miał stawić się w organie zatrudnienia zgłosił się na izbę przyjęć Szpitala Wojewódzkiego w T. z urazem głowy, a w karcie informacyjnej jest wzmianka o przeziębieniu. Zaznaczył, iż przeziębienie leczył we własnym zakresie i nie zgłaszał się do lekarza, a do organu zatrudnienia udał się jak tylko poczuł się lepiej. W jego ocenie niestawienie się w dniu 23 lutego 2015 r. jest usprawiedliwione kartą informacyjną z izby przyjęć, a nie poinformowanie w terminie 7 dni jest usprawiedliwione złym stanem zdrowia i samopoczucia w związku z infekcją grypy. Zatem jego uchybienie sprowadza się do nie przedstawienia zwolnienia lekarskiego za okres od 23 lutego 2015 r. do 4 marca 2015 r.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji przedstawił wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie odniósł się do sytuacji faktycznej występującej w rozpatrywanej sprawie. Zdaniem organu odwoławczego jednym z podstawowych obowiązków bezrobotnego wynikającym z przepisów ustawy jest zgłaszanie się do właściwego organu zatrudnienia w wyznaczonym terminie. Następnie organ ten przywołał unormowania prawne regulujące skutki prawne nie stawienia się w wyznaczonym terminie, jak również nie wskazania w terminie 7 dni przyczyny uzasadniającej nie wywiązanie się z ciążącego obowiązku. Odnosząc się do akt administracyjnych organ odwoławczy podniósł, iż z karty rejestracyjnej bezrobotnego wynika jednoznacznie, że termin stawienia się w siedzibie organu zatrudnienia określony został na 23 lutego 2015 r., a strona potwierdziła to własnoręcznym podpisem w karcie rejestracji bezrobotnego, nadto została prawidłowo pouczona o ciążących na niej obowiązkach i o skutkach ewentualnego niestawiennictwa. Następnie organ odwoławczy dokonał analizy sytuacji faktycznej w jakiej znalazła się strona i zaakcentował, że powiadomienie organu zatrudnienia o sytuacji, która miała miejsce w dniu 23 lutego 2015 r. nastąpiło z uchybieniem terminu przewidzianego w przepisach ustawy. W świetle poczynionych ustaleń organ wyższego stopnia doszedł do przekonania, że rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe i zasługuje na utrzymanie w mocy, a argumenty podniesione w odwołaniu nie mogą skutkować uchyleniem zaskarżonej decyzji. Podkreślono przy tym, że organ pierwszej instancji podejmował decyzję w warunkach związania a wynika to z postanowień przepisów stanowiących podstawę jej wydania. Dodatkowo organ odwoławczy zaznaczył, że strona nie jest w stanie wykazać choroby, żadnym dokumentem, gdyż jak sama podała z uwagi na zły stan zdrowia nie była u lekarza, natomiast sama wzmianka w karcie informacyjne ze Szpitala Wojewódzkiego w Tychach nie jest wystarczająca. W końcowej części uzasadnienia organ przybliżył unormowania prawne, które wyznaczają jej sytuację prawną powstałą w następstwie utraty statusu osoby bezrobotnej.