Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie: NSA Szczepan Prax NSA Tadeusz Michalik (spr.) Protokolant: st.ref. Agnieszka Janecka po rozpoznaniu w dniu 19 września 2006 r. sprawy ze skargi Rady Powiatu w T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej oddala skargę
Rada Powiatu w T. w dniu [...] r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie ustalenia wysokości opłat za udostępnianie informacji publicznej w Starostwie Powiatowym w T.. W podstawie prawnej powołano art. 12, pkt 7 ustawy z dnia 05 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz. U. nr 142 poz. 1592 z 2001 r. z późniejszymi zmianami) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 z 2001 roku).
Zapisem § [...] uchwały Rada postanowiła, że w przypadku wystąpienia dodatkowych kosztów .związanych z udostępnieniem informacji publicznej lub koniecznością przekształcenia informacji publicznej w sposób określony w ustawie, pobiera się opłaty. Wysokość opłat za udostępnienie informacji publicznej w Starostwie Powiatowym w T. została określona w § [...] tego aktu.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r. wydanym na podstawie art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym ( Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późno zm.) - po wcześniejszym skierowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia [...] r. - Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Powiatu w T. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej w Starostwie Powiatowym w T., jako wydanej bez podstawy prawnej.
W uzasadnieniu wskazał, że w ocenie organu nadzoru przedmiotowa uchwała rażąco narusza obowiązujący porządek prawny, gdyż została wydana bez podstawy prawnej. Żadna bowiem ustawa nie upoważnia Rady do ustalenia wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej w Starostwie Powiatowym. Podstawy takiej nie stanowią przywołane w podstawie prawnej uchwały przepisy art. 12 pkt 7 ustawy o samorządzie powiatowym, zgodnie z brzmieniem którego "do wyłącznej właściwości rady powiatu należy podejmowanie uchwał w sprawach wysokości podatków i opłat w granicach określonych ustawami", ani też art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późno zm.), zwanej dalej ustawą.
Wskazano, iż przepis ten stanowi, że ,jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom". Zdaniem organu nadzoru z uwagi na fakt, że Rada Powiatu mogłaby być uznana za podmiot uprawniony, jednakże jedynie w zakresie informacji dotyczącej działalność tejże Rady, a nie -jak to uczyniono w treści przedmiotowej uchwały -Starostwa Powiatowego, wobec braku podstawy prawnej do podjęcia przez radę uchwały w tej materii, przyjęcie kwestionowanych uregulowań jest niedopuszczalne.
Organ nadzoru wskazał na stanowisko NSA zawarte w wyroku z dnia 11 lutego 1998 r. w którym wyrażono pogląd, że opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność oraz wzruszalność decyzji administracyjnych, można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważność uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego. Do nich należy .naruszenie: przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego -poprzez ich wykładnię -oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (II SA/Wr 1459/97, OSS 1998/79). Dlatego też - zdaniem organu nadzoru - uznać należy, że przedmiotowa uchwała podjęta została z rażącym naruszeniem obowiązujących przepisów prawa.