Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz - Frymus Sędziowie NSA Paweł Miładowski WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) Protokolant Sekr.sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 listopada 2008 r. sprawy ze skargi L. L. na postanowienie Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, 1. oddala skargę, 2. zasądza na rzecz adwokata A. C. od Skarbu Państwa ( Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ) wynagrodzenie w kwocie 240 ( dwieście czterdzieści )zł podwyższone o kwotę 52,80 ( pięćdziesiąt dwa i 80/100 ) zł stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności - łącznie 292,80 ( dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100 ) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. /-/E. Kręcichwost - Durchowska /-/E. Makosz - Frymus /-/P. Miładowski
Dnia [...] r. wpłynął do Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu wniosek L. L., adresowany do Naczelnika [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...], o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] r. sygn. akt [...].
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Komendant Powiatowy Policji w [...], na podstawie art. 135 ustawy z dnia 06 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j. Dz. U. z 2002 r. nr 7 poz. 58 ze zm., dalej jako ustawa o policji) odmówił wszczęcia postępowania dyscyplinarnego z wniosku L. L. przeciwko [...] P. B., [...] R. M. i [...] M. B. W uzasadnieniu napisano, że postępowanie wyjaśniające prowadziła Komenda Wojewódzka Policji w Poznaniu. Kwestia działań podjętych przez policjantów Komendy Powiatowej Policji w [...] (dalej jako policjantów KPP) na parkingu w dniu [...] r. poddana została wnikliwej analizie przez sądy dwóch instancji, które zgodnie w swojej ocenie stwierdziły, że wnioskodawca popełnił wykroczenie. Przywoływany przez wnioskodawcę wyrok Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] r. w świetle wyroku apelacyjnego Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] r. nie jest dowodem nieprawidłowych działań funkcjonariuszy. Sąd Okręgowy podkreślił przy tym, że zastosowanie pouczenia nie wykluczało możliwości skierowania wniosku o ukaranie. Skoro zachowanie policjantów nie wyczerpuje znamion przewinienia służbowego określonego w art. 132 ustawy o policji odmowa wszczęcia postępowania dyscyplinarnego jest uzasadniona.
W zażaleniu L. L. wniósł o uchylenie postanowienia z dnia [...] r. nr [...] w całości, zarzucając brak prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego. Wskazał, że kwestia działań podjętych przez policjantów nie została poddana analizie przez sądy, gdyż nie byli oni uczestnikami postępowań sądowych. Nie ma znaczenia fakt, czy popełniono wykroczenie czy też nie, sąd wprowadzały w błąd matactwa świadków. Przedmiotem postępowania komendanta powiatowego policji może być tylko ocena pracy funkcjonariuszy i to bez zbędnej zwłoki. Ponadto odwołujący się zwrócił się o wyjaśnienie, jak traktować pismo Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...] r. [...] i wniósł o wyłączenie ze sprawy [...]. P. N. i przekazanie sprawy do Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Wielkopolski Komendant Wojewódzki Policji w Poznaniu, działając na podstawie art. 138 §1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako kpa), art. 135 ust. 1 pkt 1 ustawy o policji, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu napisał, że ze zgromadzonej dokumentacji wynika, że policjanci KPP w dniu [...] r. w godzinach wieczornych zostali wezwani na [...] w [...] celem podjęcia interwencji. Po przybyciu na miejsce stwierdzili, że wnioskodawca zaparkował swój pojazd nieprawidłowo i uniemożliwił wyjazd z miejsca parkowania innemu prawidłowo zaparkowanemu samochodowi. W wyniku podjętej interwencji został skierowany wniosek o ukaranie wnioskodawcy do Sądu Rejonowego w [...] Wydział [...] Grodzki. Sprawa została zakończona wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] r. - postępowanie zostało umorzone w związku z tym, że wobec sprawy zastosowano pouczenie, przy przyjęciu, że czyn obwinionego wyczerpywał znamiona wykroczenia z art. 98 kw. Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego został przekazany przełożonemu dyscyplinarnemu policjantów KPP czyli Powiatowemu Komendantowi Policji w [...], który pismem z dnia [...] r. udzielił odpowiedzi wnioskodawcy informując, że nie znalazł merytorycznych i formalnych podstaw do wszczęcia takiego postępowania. Nadto, zgodnie z art. 134i ustawy o policji wszczęcie postępowania dyscyplinarnego może nastąpić na wniosek pokrzywdzonego, a nie sprawcy wykroczenia. Następnie wydał kwestionowane postanowienie. Odnośnie zastrzeżeń podniesionych w zażaleniu organ II instancji stwierdził, że zarówno sądy jak i prokuratura nie zakwestionowały prawidłowości działań policjantów na miejscu zdarzenia, twierdzenie, że matactwa świadków wprowadziły sądy w błąd nie jest poparte żadnymi dowodami jak i nie wynika z orzeczenia sądu, które się uprawomocniło. Ocena pracy policjantów KPP w świetle zebranego materiału nie dała podstaw do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Pismo z dnia [...] r. poinformowało wnioskodawcę w sposób nieprawidłowy. Przepis art. 134i ust. 2 ustawy o policji dotyczy osób, które zostały pokrzywdzone przez policję bądź za takie się uważają. Natomiast od oceny przełożonego dyscyplinarnego zależy, czy występują przesłanki do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, czy też brak takich podstaw. Policjanci nie naruszyli dyscypliny służbowej.