Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska WSA Izabela Paluszyńska (spr.) Protokolant ref. staż. Agata Pawlicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2015 r. sprawy ze skargi Nadleśniczego [...] na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku opracowania i przedstawienia ekspertyzy oddala skargę
W dniu [...] sierpnia 2013 r. do Starostwa Powiatowego w [...] wpłynęło pismo M. W-P. i J. P. (dalej jako Strony) w sprawie zalewania drzewostanu [...] zlokalizowanego na działce [...], w wyniku realizacji zbiornika retencyjnego w [...], co doprowadziło do zmiany stosunków wodnych. W kolejnym piśmie z 27 sierpnia 2013r. M. W-P. i J. P. przesyłając w załączeniu opinię biegłego sądowego [...] wnieśli o wydanie stosownej decyzji lub postanowienia zobowiązującego Nadleśnictwo [...] do wykonania urządzeń zapobiegających szkodom.
Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] Starosta [...] nałożył na Nadleśnictwo [...] (dalej jako Skarżący), właściciela zbiornika retencyjnego położonego na działce [...] obowiązek opracowania i przedstawienia ekspertyzy dotyczącej zmiany stosunków wodnych, która to ekspertyza powinna ustalić związek przyczynowo-skutkowy między zalewaniem terenu na działce o nr 278/5 a wykonanym urządzeniem wodnym; zastrzegł, że ekspertyza powinna być zakończona wnioskami końcowymi i zaleceniami, oraz określił termin wykonania ekspertyzy. Rozpoznając odwołanie Stron oraz Skarżącego, Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Ponownie rozpoznając sprawę Starosta [...], decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r., wskazując że działa z urzędu, na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej k.p.a.) oraz art. 133 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145 z późn. zm., dalej jako prawo wodne):
1. nałożył na Skarżącego, właściciela przedmiotowego zbiornika retencyjnego, obowiązek opracowania i przedstawienia ekspertyzy, czy doszło do naruszeń interesu osób trzecich wskutek wykonywania pozwolenia wodnoprawnego wydanego dla Skarżącego (punkt pierwszy sentencji decyzji),
2. wskazał, że ekspertyza powinna określać, czy działania właściciela terenu polegające na wybudowaniu zbiornika retencyjnego doprowadziły do zmiany stanu wody na gruncie ze szkodą dla gruntów sąsiednich tj. działki nr ew. 277/5 i 278/51oraz powinna zaproponować sposób przywrócenia prawidłowego stanu na gruncie w prowadzonym postępowaniu administracyjnym, kończąc się wnioskami i zaleceniami (punkt drugi decyzji),
3. wskazał, że jeżeli ekspertyza potwierdzi, że przyczyną zalewania terenu jest przedmiotowe urządzenie wodne, to na podstawie art. 163 k.p.a. oraz art. 133 ust. 2 prawa wodnego zostanie nałożony obowiązek wykonania urządzeń zapobiegającym szkodom, o których mowa w art. 128 ust. 1 pkt 7a prawa wodnego (punkt trzeci decyzji),
4. określił termin wykonania ekspertyzy: do dnia 30 kwietnia 2015 r. (punkt czwarty decyzji).
W odwołaniu od opisanej decyzji Skarżący napisał, że nałożenie obowiązku jest bezzasadne. Wybudowanie zbiornika małej retencji nie mogło w żaden sposób negatywnie wpłynąć na interes osób trzecich ze względu na rzędne dna rowu oraz rzędne przyległych podtapianych działek o nr 277/3, 278/5. Prawa fizyki nie pozwalają na swobodny odpływ wody w przypadku braku spadków poziomych, dowodem jest mapa sytuacyjno-wysokościowa z naniesionymi rzędnymi terenu. Stwierdzone szkody w postaci obumarcia drzew na działce o nr 278/5 zostały naprawione poprzez zapłatę na rzecz właściciela gruntu przez Nadleśnictwo, przy czym wyrokiem [...] Sąd Rejonowy w [...] oddalił powództwo Stron w części. Sąd powszechny powołał przecież biegłych sądowych (stosowne opinie biegłych znajdują się w aktach sprawy) którzy badali te same kwestie, które Strony podważają i brak potrzeby wykonywania w tej chwili jakiekolwiek ekspertyzy tylko dlatego, że strona która przegrała proces przed sądem powszechnym żąda tego samego co było przedmiotem procesu. Skarżący ocenił, że w tym przypadku ma miejsce powaga rzeczy osądzonej i prawomocny wyrok sądu nie może być zastępowany czynnościami o charakterze administracyjnym.