Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie kosztu utrzymania mieszkańca w domu pomocy społecznej oraz dziecka w placówce opiekuńczo
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus Sędziowie NSA Paweł Miładowski (spr.) WSA Ewa Kręcichwost- Durchowska Protokolant Ref. staż. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 05 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi Starosty [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kosztu utrzymania mieszkańca w domu pomocy społecznej oraz dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej. o d d a l a s k a r g ę /-/E.Kręcichwost-Durchowska /-/E.Makosz-Frymus /-/P.Miładowski

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewoda [...] w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego z dnia [...] roku orzekł o nieważności Zarządzenia nr [...] Starosty [...] (zwanego dalej zarządzeniem Starosty) z dnia [...] roku, w sprawie zmiany Zarządzenia nr [...]w przedmiocie średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca w domu pomocy społecznej oraz dziecka w placówce opiekuńczo - wychowawczej w [...] roku.

Starosta [...] wniósł dnia [...]roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze (nr. [...]) wnosząc o jego uchylenie w całości. Skarżący zarzucił naruszenie art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 roku nr 142 poz. 1592 z późn. zm. - zwana dalej ustawą powiatową) w zakresie uchwał organów powiatu oraz art. 79 ust. 1 w zw. z art. 76 ust. 1 ustawy powiatowej w zakresie terminu 30 dni na podjęcie rozstrzygnięcia przez organ nadzoru. Organ wskazał, iż art. 79 ust. 1 ustawy powiatowej nie ma zastosowania do zarządzeń Starosty i wymyka się określonemu w tym artykule rozstrzygnięciu nadzorczemu Wojewody. Ponadto, jak organ stwierdził rozstrzygnięcie nadzorcze - nawet gdyby zakładać, że wydane z poszanowaniem przepisów prawa - jest spóźnione, albowiem nie został zachowany 30 dniowy termin na jego wydanie.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda podtrzymując w pełni swoje stanowisko zawarte w rozstrzygnięciu nadzorczym wniósł o oddalenie skargi argumentując, to tym, iż termin do podjęcia tegoż rozstrzygnięcia został zachowany. Organ podniósł, że zgodnie z brzmieniem art. 60 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z dnia 15 kwietnia 2004 r. nr 64 poz. 593 - zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej) Starosta był władny ustalić i ogłosić w wojewódzkim dzienniku urzędowym średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w domu pomocy społecznej oraz dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej o zasięgu powiatowym, jednak nie później niż w terminie do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego. Zaś zarządzenie Starosty w niniejszej sprawie zapadło pomimo upływu tegoż terminu. Szerokie zaś wyposażenie Wojewody w uprawnienia nadzorcze powoduje, iż część doktryny skłania się ku rozciągnięciu owych uprawnień również na zarządzenia Starosty mimo braku w tej materii literalnego wskazania przepisu. Z takim założeniem, zdaniem organu, należy się zgodzić z uwagi na brak prawnej regulacji procedur nadzorczych nad zarządzeniami Starosty, zwłaszcza wziąwszy pod uwagę ich charakter generalny i ogólny. Ku temu rozumowaniu - jak wskazał organ nadzorczy - skłania również art. 22 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej. Wojewoda podniósł także kwestię niewłaściwości Rady Powiatu oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w zakresie stwierdzenia nieważności zarządzenia Starosty, a w konsekwencji swoistą lukę w regulacji prawnej wymuszającą powołaną wyżej wykładnię przepisów rozciągającą uprawnienia nadzorcze Wojewody również na zarządzenia Starosty, co zdaniem organu jest w zgodzie z intencją ustawodawcy w tej mierze.

Strona 1/6