Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski (spr.) Sędziowie NSA Grażyna Radzicka WSA Anna Jarosz Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Ostrowie Wielkopolskim na uchwałę Rady Gminy Przygodzice z dnia 10 grudnia 2012 r. nr XXII/180/2012 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1. stwierdza nieważność § 4 ust. 1 pkt 3; § 14 ust. 1; § 19 ust. 3, 4 i 7 zaskarżonej uchwały; 2. w pozostałym zakresie skargę oddala.
Pismem z dnia 13 sierpnia 2015r. Prokurator Okręgowy w Ostrowie Wielkopolskim złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę Rady Gminy Przygodzice Nr XXII/180/2012 z dnia 10 grudnia 2012 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Przygodzice (zwaną dalej również jako "zaskarżona uchwała") zarzucając jej istotne naruszenie prawa materialnego tj. art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2012r. poz.391 zwanej dalej również jako "u.c.p.g." - uwaga Sądu) poprzez nałożenie obowiązków i zakazów do których określenia Rada nie była upoważniona tj:
- ograniczenie możliwości mycia pojazdów poza myjniami samochodowymi wyłącznie do ich nadwozia ( § 4 ust. 3 zaskarżonej uchwały)
- wprowadzenie obowiązku czyszczenia i dezynfekcji pojemników do zbierania odpadów komunalnych ( § 14 ust. 1 zaskarżonej uchwały)
- wprowadzenie obowiązku wywozu nieczystości ciekłych nie rzadziej niż raz na trzy miesiące ( § 16 ust. 2 zaskarżonej uchwały)
- nieprawidłowe uregulowanie obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe ( § 19 ust. 3 i 4 zaskarżonej uchwały)
- wprowadzenie do regulaminu zapisu dotyczącego zasad postępowania ze zwierzętami padłymi ( § 19 ust. 7 zaskarżonej uchwały)
Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności § 4 ust. 3, § 14 ust. 1, § 16 ust. 2 oraz § 19 ust. 3,4 i 7 zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu Prokurator stwierdził, że w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach brak jest przepisów pozwalających na ograniczenie możliwości mycia pojazdów poza myjniami samochodowymi, przy spełnieniu warunków ustalonych przepisami prawa powszechnie obowiązującego i prawa miejscowego, wyłącznie do nadwozi samochodowych. Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zezwala w art. 4 ust. 2 pkt. 1c wyłącznie na określenie wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy obejmujących m.in. mycie pojazdów samochodowych poza myjniami, nie upoważnia natomiast Rady Gminy do określenia jakichkolwiek zakazów wykraczających poza regulacje ustawowe.
Zdaniem Prokuratora z przekroczeniem kompetencji przyznanych przepisami u.c.p.g. Rada Gminy zobowiązała właścicieli nieruchomości do dezynfekcji i dezynsekcji pojemników do zbierania odpadów co najmniej dwa razy do roku ( § 14 ust. 1 zaskarżonej uchwał). W przytoczonym przepisie regulaminu Rada Gminy nałożyła na właścicieli nieruchomości dodatkowe obowiązki, których w sposób wyraźny nie sprecyzowano w ustawie. Tego rodzaju zabiegi legislacyjne są zdaniem Prokuratora niedopuszczalne, co powoduje, że wskazany przepis winien zostać wyeliminowany jako nieważny.
W podobny sposób uregulowano obowiązek właścicieli nieruchomości w zakresie wywozu nieczystości ciekłych ustalając, że właściciele nieruchomości zobowiązani są do pozbywania się nieczystości ciekłych co najmniej raz na trzy miesiące (§ 16 ust.2). Również ta regulacja zdaniem Prokuratora wykracza poza zakres upoważnienia ustawowego.
W ocenie Prokuratora przepisy § 19 ust 3 i 4 zaskarżonej uchwały, dotyczących obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe zostały uregulowane w sposób nieprawidłowy, z naruszeniem reguł zawartych w art. 4 ust. 1 pkt. 6 u.c.p.g., bowiem wskazane przepisy zaskarżonej uchwały wykraczają poza zakres upoważnienia udzielonego radzie przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a jednocześnie w regulują tę materię w sposób odmienny aniżeli akty prawa powszechnie obowiązującego. Prokurator zaznaczył, że w prawie polskim brak jednolitych przepisów regulujących zasady prowadzenia psów na smyczy i w kagańcu. W zasadzie kwestie ustalenia zasad postępowania ze zwierzętami uregulowane zostały w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, natomiast w art. 77 Kodeksu wykroczeń wprowadzono obowiązek zachowania szczególnej ostrożności w związku z trzymaniem zwierzęcia