Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie w przedmiocie regulaminu udzielania pomocy materialnej dla uczniów,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Makosz - Frymus Sędziowie WSA Maciej Dybowski(spr.) WSA Ewa Kręcichwost -Durchowska Protokolant St. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Śremie na uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 31 marca 2005 r. nr XXXVIII/328/05 w przedmiocie regulaminu udzielania pomocy materialnej dla uczniów, 1. stwierdza nieważność paragrafu 10 uchwały Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 31 marca 2005 r. nr XXXVIII/328/05 oraz punktu 7 załącznika do uchwały Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 31 marca 2005 r. nr XXXVIII/328/05, 2. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana w części określonej w punkcie 1 sentencji wyroku. /-/E. Kręcichwost - Durchowska /-/E. Makosz - Frymus /-/M. Dybowski

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w Mosinie, z powołaniem się na art. 90f ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (j.t. Dz. U. 256/04/2572 ze zm., dalej ustawa o systemie oświaty bądź uso), podjęła w dniu 31 marca 2005 r. uchwałę nr XXXVIII/328/05 (dalej Uchwała) w sprawie regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy Mosina (k. 14-22 akt).

Na powyższą Uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł Prokurator Rejonowy w Śremie zarzucając jej:

rażące naruszenie art. 90e ust. 1 w zw. z art. 90 f pkt 4 uso, przez zdefiniowanie pojęcia "zdarzenie losowe" i tym zawężenie kręgu osób uprawnionych na podstawie ustawy o systemie oświaty do otrzymania pomocy materialnej o charakterze socjalnym, podczas gdy rada gminy nie ma kompetencji do definiowania tego pojęcia, rażące naruszenie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. 142/01/1591 ze zm., dalej ustawa o samorządzie gminnym bądź usg) w zw. z art. 90f pkt 3 i art. 90n ust. 2 pkt 1 uso przez ustalenie w Załączniku, że opinia dyrektora szkoły stanowi integralną część wniosku o udzielenie stypendium szkolnego i nałożenie w ten sposób na stronę obowiązku jej uzyskania, w sytuacji gdy opinia dyrektora, o której mowa w art. 90n ust. 2 pkt 1 uso jest stanowiskiem organu w rozumieniu art. 106 kpa, a o jej wydanie w formie przewidzianej prawem winien wystąpić po wszczęciu postępowania burmistrz, mimo braku po stronie rady gminy upoważnienia do wydawania przepisów prawa miejscowego modyfikujących w tym zakresie przepisy kpa.

Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej Uchwały w części obejmującej § 10 i Załącznika do niej.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że § 10 Uchwały i Załącznik rażąco naruszają przepisy art. 40 usg w zw. z art. 90 f pkt 3 i 4, i art. 90n ust. 2 pkt 1 uso. W myśl art. 18 ust. 2 pkt 14a i pkt 15 usg, do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów i stanowienie uchwał w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. Regulacje rangi ustawowej określające kompetencje organów gminy w sprawach z zakresu udzielania pomocy materialnej dla uczniów, zawiera ustawa o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 90 f uso, rada gminy uchwala regulamin udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie gminy, kierując się celami pomocy materialnej o charakterze socjalnym, w którym określa w szczególności:

1) sposób ustalania wysokości stypendium szkolnego w zależności od sytuacji materialnej uczniów i ich rodzin oraz innych okoliczności, o których mowa w art. 90d ust. 1;

2) formy, w jakich udziela się stypendium szkolnego w zależności od potrzeb uczniów zamieszkałych na terenie gminy;

3) tryb i sposób udzielania stypendium szkolnego;

4) tryb i sposób udzielania zasiłku szkolnego-w zależności od zdarzenia losowego.

Prokurator wskazał, że zgodnie z art. 90m uso, świadczenie pomocy materialnej o charakterze socjalnym przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, przy czym zgodnie z art. 90n ust. 1 uso, w sprawach świadczeń pomocy materialnej o charakterze socjalnym wydaje się decyzje administracyjne. Natomiast w art. 90 n ust. 2 pkt 1 uso ustawodawca postanowił, że świadczenia pomocy materialnej o charakterze socjalnym są przyznawane między innymi na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia, po zasięgnięciu opinii dyrektora szkoły. Przepis ów wprowadza obowiązek współpracy organów administracji w sprawach świadczeń pomocy materialnej o charakterze socjalnym, a w toku rozpoznawania wniosków o przyznanie takiej pomocy obowiązuje tryb określony w art. 106 kpa.

Strona 1/6