Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Sękowska, Sędziowie sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. Marta Pachulska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych w zakresie zgodnym z wnioskiem oddala skargę
Decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. ([...]) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (Minister, organ) po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy T. G. (skarżącego) od decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2015 r. ([...]) o odmowie udostępnienia z rejestru PESEL danych adresowych A. R., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Stan sprawy przedstawiał się następująco:
Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2014 r. T. G. zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych o udostępnienie z rejestru PESEL danych adresowych A. R. Uzasadniając potrzebę uzyskania żądanych danych skarżący wskazał na prowadzone przez Sądem Okręgowym w W. I Wydział Cywiny postępowanie przeciwko osobie poszukiwanej.
Minister decyzją z dnia [...] września 2015 r. odmówił skarżącemu udostępnienia z rejestru wnioskowanych danych. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że powodem negatywnego rozstrzygnięcia był brak wystąpienia przesłanki ujętej w art. 46 ust 2 pkt 1 ustawy o ewidencji ludności, tj. brak należytego udokumentowania przez skarżącego uprawnienia w uzyskaniu żądanych danych, jak i brak jednoznacznej identyfikacji osoby poszukiwanej.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący wyraził przekonanie o właściwym udokumentowaniu interesu prawnego w uzyskaniu wnioskowanych danych.
Organ pismem z dnia [...] grudnia 2015 r. wezwał skarżącego do nadesłania dokumentów potwierdzających interes prawny w uzyskaniu żądanych danych oraz wskazania bliższych, pozwalających na jednoznaczną identyfikację, danych osoby poszukiwanej.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący wskazał, że to Minister powinien wystąpić do urzędu, w którym pracuje A. R., w celu pozyskania jej dodatkowych danych oraz zarzucił przewlekłe i niezgodne z przepisami K.p.a. działania pracownika w załatwieniu jego sprawy.
Minister po ponownym rozpatrzeniu sprawy, podtrzymał swoje stanowisko o braku podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącego.
Minister podniósł, że interes prawny w uzyskaniu danych osobowych gromadzonych w rejestrze PESEL musi odnosić się do konkretnej osoby, a nie kręgu osób noszących to samo imię i nazwisko. Powołując się na treść art. 46 ust. 2 pkt 1 ustawy o ewidencji ludności stwierdził, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia istnienia interesu prawnego oraz udokumentowania, że uprawnienie to odnosi się do konkretnej osoby. Odmienna interpretacja przepisu byłaby niewłaściwa, gdyż musiałaby prowadzić do konieczności udostępnienia stronie informacji o wszystkich osobach, o podanym we wniosku imieniu i nazwisku, z którymi wnioskodawcę nie łączy żaden stosunek prawny. To zaś niewątpliwie naruszałoby ich dobra osobiste.
Wskazane przez skarżącego kryteria wyszukiwawcze, tj. informacja o wykonywanym zawodzie, czy miejscu zatrudnienia nie pozwoliły na jednoznaczną identyfikację osoby poszukiwanej, ponieważ w katalogu danych, w oparciu o które możliwe będzie wyodrębnienie poszukiwanej osoby ze zbioru PESEL, nie znajdują się informacje o wykonywanym zawodzie, czy miejscu zatrudnienia.