Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.) Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2010 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...].05.2010 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...].02.2010 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...].01.2010 r., odmawiającej zameldowania H. S. na pobyt stały w lokalu przy ul. [...] w L..
Odmowa zameldowania podyktowana była faktem, iż wg ustaleń Komendy Powiatowej Policji w L. wnioskodawczyni pod wskazanym adresem nie zamieszkiwała od listopada 2009 r., a z jej zaprotokołowanych zeznań wynikało, iż nie zamieszkiwała tam od dnia [...].12.2009 r., z powodu wymiany przez właściciela lokalu zamków i nie udostępnienia jej kluczy. Wniosek o zameldowanie wraz ze zgłoszeniem pobytu stałego złożyła natomiast w Urzędzie w dniu [...].12.2009 r. Uprzednio też orzeczona została jej eksmisja z przedmiotowego lokalu wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z [...].11.2009 r., sygn. akt [...]. Profesjonalny pełnomocnik H. S. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...].01.2010 r., odmawiającej zameldowania jej na pobyt stały pod tym adresem w terminie otwartym do wniesienia odwołania. Podstaw upatrywał w nieuprawnionym uznaniu właściciela tego lokalu za stronę postępowania o zameldowanie.
Decyzją z dnia [...].02.2010 r. Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...].01.2010 r., odmawiającej zameldowania H. S. na pobyt stały w lokalu przy ul. [...] w L.. Jednocześnie zaznaczył, iż od początku strona reprezentowana była przez adwokata, który w jej imieniu - przed upływem terminu do zaskarżenia decyzji -zażądał stwierdzenia jej nieważności, powołując się na art. 156 § 1 Kpa. To wykluczyło zastosowanie trybu odwoławczego. Jednocześnie Wojewoda zaznaczył, iż w tej sytuacji w I instancji rozpoznał złożony wniosek jako organ nadzoru. Wojewoda stwierdził, iż właściciel przedmiotowego lokalu - E. G. miał interes prawny w tym postępowaniu, a dwa wyroki NSA powołane przez pełnomocnika wnioskodawczyni prezentujące odmienny pogląd w tej kwestii są odosobnione. Dla zobrazowania swego stanowiska powołał się na art. 29 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych nakładający na właściciela lokalu szereg obowiązków ewidencyjnych, których spełnienie byłoby trudne w razie odmówienia mu przymiotu strony w postępowaniu o zameldowanie innych osób w jego lokalu. Stanowisko to podzielił organ odwoławczy utrzymując tę decyzje w mocy. Wniesione odwołanie koncentrowało się na braku przymiotu strony tego postępowania u właściciela przedmiotowego lokalu. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po ponownym zbadaniu sprawy stwierdził, iż zasadnie wszczęte zostało odrębne postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...].01.2010 r. Takie było bowiem żądanie adwokata reprezentującego wnioskodawczynię. Interes prawny właściciela lokalu do udziału w postępowaniu o zameldowanie w nim innych osób w większości przypadków nie jest kwestionowany w orzecznictwie Sądów Administracyjnych, jak podkreślił Minister. Nie ukształtowała się linia orzecznictwa przecząca temu stanowisku. Pozbawienie właściciela uprawnień strony postępowania o zameldowanie rodzić będzie natomiast szereg trudności w przeprowadzeniu tego postępowania. Do udostępnienia lokalu w celu przeprowadzenia oględzin, wzywa się i zawiadamia stronę postępowania. Brak jest natomiast środków prawnych do zobligowania do tych działań właściciela niebędącego stroną. Nadto pozbawienie właściciela prawa do uczestniczenia w postępowaniu meldunkowym dotyczącym innej osoby będzie skutkowało brakiem wiedzy właściciela o osobach zameldowanych w lokalu, co może uniemożliwić lub oddalić w czasie zbycie przez niego nieruchomości. Minister, wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27.05.2002 r., sygn. akt K 20/01 podkreślił, iż nie pozbawił on właściciela lokalu prawa strony w postępowaniu o zameldowanie w nim lub wymeldowanie z niego innej osoby, Dokonując oceny przedmiotowej decyzji o odmowie zameldowania w kontekście pozostałych przesłanek wyszczególnionych w art. 156 § 1 Kpa, Minister nie stwierdził, aby wystąpiły w kontrolowanej w trybie nadzwyczajnym decyzji o odmowie zameldowania. Ponownie rozpatrując sprawę w trybie nieważnościowym organ odwoławczy potwierdził prawidłowość ustaleń poczynionych w decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...].01.2010 r. oraz kontrolowanej decyzji Wojewody. Wskazał na zgromadzony materiał dowodowy, z którego wynika, że w dacie zgłoszenia meldunkowego H. S. nie przebywała w przedmiotowym lokalu, co potwierdziła w swym zeznaniu zaznaczając, iż nie mieszka tam od dnia [...].12.2009 r.