Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2014 r. sprawy ze skargi A. N. na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustanowienia Ojca Świętego Jana Pawła II Patronem Miasta O. -oddala skargę-
W dniu [...] kwietnia 2014 r. Rada Miasta O., działając na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) - zwanej dalej u.s.g. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie ustanowienia Ojca Świętego Jana Pawła II Patronem Miasta O.
W uzasadnieniu uchwały Rada Miasta wskazała, że Jan Paweł II pozostawił po sobie ogromny dorobek myśli i przesłań, pielgrzymował niemal po całym świecie, w tym ośmiokrotnie do Polski. Do Prezydenta Miasta i Przewodniczącego Rady Miasta zostały skierowane liczne listy i wnioski instytucji, aby patronem miasta został Ojciec Święty Jan Paweł II. Rada Miasta podkreśliła, że Jan Paweł II należy do najwybitniejszych postaci całej naszej historii, jest wzorem uniwersalnych wartości oraz niekwestionowanym autorytetem moralnym dla całego współczesnego świata.
Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu organu administracji do usunięcia naruszenia prawa, wniosła A.N. Zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
- art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 7 Konstytucji RP, poprzez niezasadne przyjęcie, iż rada gminy jest wyposażona w kompetencję do ustanawiania patrona religijnego gminy,
- art. 9 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i art. 25 ust. 2 oraz art. 53 ust. 1 i 6 Konstytucji RP, poprzez naruszenie wolności sumienia i wyznania.
W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności kwestionowanej uchwały w całości.
Przedstawiając swoje stanowisko skarżąca podniosła, że ustanowienie patrona dla miasta nie należy do kompetencji rady miasta i nie pozostaje w zakresie działania gminy, o którym mowa w art. 18 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto, narusza art. 30 i 31 Konstytucji RP, ponieważ stanowi niedopuszczalną próbę kształtowania przez radę miasta światopoglądu skarżącej. Skarżąca zarzuciła organowi administracji przekroczenie uprawnień i naruszenie praw osobistych skarżącej, tj. praw do wolności przekonań. Podniosła, że sprawy religijne nie są przedmiotem działania samorządu terytorialnego.
Zdaniem skarżącej, zaskarżona uchwała nie należy do aktów o charakterze intencyjnym, gdyż patronat jest w swej istocie zobowiązaniem. Narusza konstytucyjną wolność skarżącej w obszarze światopoglądu, przekonań religijnych i filozofii życia.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta O. wniosła o oddalenie skargi. Odnosząc się do zarzutów skarżącej, Rada Miasta wskazała, że przymiot strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym w rozumieniu art. 101 u.s.g. jest ukształtowany na innych zasadach, niż w postępowaniu administracyjnym. Wnoszący skargę powinien wykazać nie tylko interes prawny lub uprawnienie, ale także naruszenie tego interesu lub uprawnienia. Interes ten powinien być konkretny i realny, a związek pomiędzy indywidualną sytuacją prawną skarżącego, a zaskarżoną uchwałą musi skutkować ograniczeniem lub pozbawieniem danego podmiotu konkretnych uprawnień lub nałożonych obowiązków.