Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2013 r. sprawy ze skargi J. J. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie opinii dotyczącej odwołania ze stanowiska powiatowego inspektora nadzoru budowlanego - oddala skargę -
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej jako "GINB"), po rozpatrzeniu zażalenia J. J., w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...], sygn. akt [...], postanowieniem z dnia [...], nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.
Powyższe postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] pismem z dnia [...], znak [...], skierowanym do Starosty R. zaopiniował pozytywnie wniosek dotyczący zamiaru odwołania J. J. z funkcji [...] w R. Pismem z dnia [...] skierowanym do Wojewody [...] J. J. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie wyrażonej opinii przez [...] w L., które to pismo zostało przekazane do rozpatrzenia przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] Postanowieniem z dnia [...], nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego odmówił wznowienia postępowania w sprawie ww. opinii.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł J. J.
GINB postanowieniem z dnia [...],znak [...] uchylił zaskarżone postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego i umorzył postępowanie I instancji.
Na skutek wniesionej przez J. J. skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia [...], sygn. akt [...], uchylił zaskarżone postanowienie GINB z dnia [...]. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż organ odwoławczy kierując się treścią art. 6 i 61 § 1 kpa winien w pierwszej kolejności, wobec powzięcia wątpliwości co do treści żądania skierowanego do niego, powziąć niezbędne kroki w celu sprecyzowania żądania przez stronę postępowania. Tymczasem GINB ignorując zasady wynikające z art 7- 9 kpa oraz art 64 § 2 kpa uznał, iż wolą skarżącego była "ponowna analiza opinii dotyczącej odwołania go z funkcji [...] w R.", nie wskazując zresztą w jakim trybie miałaby być przeprowadzona. GINB tym samym całkowicie odmiennie ocenił intencje skarżącego zawarte w piśmie z dnia [...] skierowanym pierwotnie do Wojewody [...], w którym J. J. domagał się wznowienia postępowania w sprawie opinii wyrażonej przez Z. M. [...] w piśmie z dnia [...] dotyczącej odwołania go z funkcji [...] w R. Powyższe naruszenia wskazują jednocześnie na nieuzasadnione i przedwczesne twierdzenie organu o bezprzedmiotowości postępowania przed organem I instancji.
W wyniku ponownego rozpatrzenia zażalenia J. J. czy ka GINB wskazał, iż wznowienie postępowania jest trybem nadzwyczajnym służącym wyeliminowaniu z obiegu prawnego ostatecznej decyzji lub postanowienia. Jednocześnie w treści art. 145 § 1 kpa w sposób wyczerpujący zostały uregulowane przesłanki do możliwości wznowienia postępowania administracyjnego. Z uwagi na fakt, iż J. J. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zawartej w piśmie z dnia [...] opinii [...] , co potwierdził w piśmie z dnia [...] GINB stwierdził, iż z analizy treści pisma z dnia [...] wynika bezsprzecznie, że nie jest ono ani decyzją ani postanowieniem. Powołując się na treść uchwały Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 grudnia 2011 r. sygn. akt I OPS 2/11 oraz I OPS 3/11 wskazał, iż opinii służbowej nie można traktować jako orzeczenia bezpośrednio kształtującego stan prawny w jakiejkolwiek sferze, w szczególności w sferze stosunku służbowego funkcjonariusza. Tym samym postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie opinii wyrażonej w piśmie z dnia [...] było w pełni prawidłowe. Brak jest bowiem postanowienia czy decyzji pozwalającej na skuteczne żądanie wznowienia.