Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie Asesor WSA Marian Wolanin, Asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2007 r. sprawy ze skargi O. z siedzibą w G. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia (...) czerwca 2007 r. nr (...) w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej na rzecz skarżącego O. z siedzibą w G. kwotę 330 (trzysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia (...) 06.2007 r. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej utrzymał w mocy decyzję Wojewody (...) z dnia (...)05.2007 r. udzielającą (...) Sp. z o. o. z siedzibą w (...) (zwanej dalej Spółką) pozwolenia wodnoprawnego na pobór piasku z (...) na odcinku od km (...) do km (...) oraz jego składowanie na obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią na lewym brzegu (...) na wysokości km (...).
Do postępowania tego na prawach strony, w oparciu o art. 31 § 1 pkt 2 Kpa, dopuszczone zostało (...) Ono też wniosło odwołanie od decyzji Wojewody (...). Zaznaczyło, że obszar na którym została dopuszczona ta działalność znajduje się na terenie rezerwatu przyrody "(...)", dla którego plan ochrony ustanowiło rozporządzenie nr (...) Wojewody (...) z dnia (...)12.2003 r. (Dz. Urz. Woj. (...). Nr (...), poz. (...)). Jest to nadto obszar specjalnej ochrony ptaków NATURA 2000 o nazwie "(...)". Spółka prowadziła dotąd na tym terenie działalność nielegalną. Takie usytuowanie tej działalności czyni ją niezgodną z art. 125 pkt 3 ustawy z dnia 18.07.2001 r. Prawo wodne (Dz. U. nr 115, poz. 1229 ze zm.). W nawiązaniu do art. 128 ust. 1 pkt 8 tej ustawy wywiodło, iż w decyzji tej należało uwzględnić ustalenia przytoczonego planu ochrony. Nadto zakwestionowało tezę organu pierwszej instancji, że wytyczne tego planu ochrony są sprzeczne z ustawowymi odstępstwami od zakazów obowiązującymi w rezerwatach przyrody, określonymi w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 92, poz. 880 ze zm.). Wydana decyzja wyklucza bowiem wykonywanie w tym rezerwacie zabiegów ochronnych, nakazanych w rozporządzeniu nr (...) Wojewody (...) z dnia (...)12.2003 r., co czyni ją sprzeczną z treścią art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody. (...) (dalej określane jako (...)) nawiązując do położenia tego przedsięwzięcia na obszarze specjalnej ochrony ptaków NATURA 2000 wskazało, że na działalność tę należało uprzednio uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody.
Organ odwoławczy nie podzielił argumentacji zawartej w odwołaniu. Podkreślił, że przedmiotowa (...) zajmuje niewielką część rezerwatu przyrody "(...)", a więc jej istnienie nie stoi na przeszkodzie realizacji działań ochronnych tego rezerwatu. Działalność ta nadto prowadzona jest na tym obszarze od kilkunastu lat. Analizując zapisy art. 33 i 34 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody stwierdził, że nie mają one zastosowania w rozpatrywanej sprawie, bowiem działalność ta prowadzona będzie bezpośrednio w korycie rzeki (...) oraz na terenie niezadrzewionym i niezakrzewionym, na którym nie ma możliwości gniazdowania ptaków. Nie będzie więc pogarszać stanu siedlisk przyrodniczych ani też wpływać negatywnie na gatunki, dla których ochrony obszar NATURA 2000 został utworzony. Działalność ta nie wymaga zatem uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody. Nadto zauważył, że pojęcie przedsięwzięcia użyte w ustawie o ochronie przyrody należy interpretować zgodnie z definicją zawartą w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r., nr 129, poz. 902 ze zm.). Jest to więc ingerencja w środowisko polegająca na przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystania terenu, podczas gdy wydobywanie piasku z wód jest korzystaniem z wód, a składowanie prowadzone od kilkunastu lat nie powoduje zmiany sposobu wykorzystania terenu. Zaznaczył również, że udrożnienie tego odcinka (...) wynika z warunków ochrony przeciwpowodziowej i ma ścisły związek z bezpieczeństwem powszechnym. Wywiódł nadto, że zakazy wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody, w myśl ust. 2 tego artykułu nie dotyczą działań związanych z bezpieczeństwem publicznym.