Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. staż. Renata Puchalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2012 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku - oddala skargę -
Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...] września2011 r. Nr [...] Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, w związku z art. 4 ust. 4 i art. 133 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A. W. od decyzji Starosty O. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] nakładającej na M. Sp. z o.o. w O. obowiązek dokonania ekspertyzy oraz instrukcji gospodarowania wodą, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, iż w następstwie wniosku Gminy D. w sprawie naruszenia interesów osób trzecich przez zakład korzystający z wód rzeki [...] dla potrzeb M. w D. , Starosta O. wszczął postępowanie, które zostało zakończone decyzją nakładającą na właściciela M. obowiązek sporządzenia: ekspertyzy dotyczącej oddziaływania piętrzenia wody rzeki [...] na elektrowni w D. , ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji hydrologicznej na początku roku 2011, przez osobę posiadającą uprawnienia hydrologiczne oraz instrukcji gospodarowania wodą.
Oceniając decyzję organu pierwszej instancji Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. stwierdził, iż słuszne było działanie Starosty O. , który zgodnie z art. 133 ustawy Prawo wodne nałożył na domniemanego sprawcę naruszenia interesów osób trzecich obowiązki, które pozwolą w sposób jednoznaczny przyczynić się do wyjaśnienia sprawy i w sposób wyczerpujący zebrać, a następnie rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Nałożenie obowiązku w postaci sporządzenia ekspertyzy dotyczącej oddziaływania piętrzenia wody oraz instrukcji gospodarowania wodą, zdaniem organu odwoławczego pomoże ustalić, czy warunki korzystania z wody są zgodne z uprawnieniami opisanymi w decyzji pozwolenie wodnoprawne oraz czy ewentualnym i jedynym sprawcą podtopień jest M. w D.
Podkreślono, iż w niniejszym postępowaniu konieczne ze strony organu jest zgromadzenie materiału, który pozwoli w sposób jednoznaczny ocenić, czy naruszenie interesów osób trzecich nastąpiło w następstwie nieprawidłowości w postępowaniu uprawnionego (naruszenia uprawnień), czy też wynika ono z niedoskonałości posiadanej przez zakład decyzji- pozwolenia wodnoprawnego. Organ odwoławczy wskazał, iż w toku postępowania administracyjnego żadna ze stron nie wystąpiła z wnioskiem o cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego, wniosek natomiast Gminy D. dotyczył zmiany pozwolenia wodnoprawnego w trybie art. 133 ustawy Prawo wodne. Nadto podkreślono, iż pozwolenie wodnoprawne może być cofnięte lub ograniczone; cofniecie pozwolenia wodnoprawnego jest decyzją, która jest stosowana w sytuacji, gdy inne, opisane obowiązującymi przepisami, możliwości wyegzekwowania stosownych uprawnień i obowiązków nałożonych w decyzji zawodzą. Stosownie zaś do art. 133 cyt. ustawy, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, na podstawie opracowanych dokumentów może zarówno ograniczyć zakres korzystania z wód jak i nałożyć obowiązki, które są niezbędne ze względu na ochronę interesów ludności. Ograniczenie korzystania z wód może w konsekwencji mieć skutek równoznaczny z cofnięciem pozwolenia.