Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi M. P., M. W., P. W. i M. J. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia - oddala skargę - Do orzeczenia zgłoszono zdanie odrębne
Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...] października 2008 r. Minister Infrastruktury, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 K.p.a., utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] czerwca 2008 r., którą odmówiono stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia [...] maja 1962 r. o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstwa C. w O. pow. K.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż decyzją z dnia [...] lipca 2000 r. stwierdzono nieważność zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] sierpnia 1949 r. o ustanowieniu przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem C. w O. wł. W. W. i Spółki. Jednak wadą nieważności nie jest dotknięta decyzja wydana na podstawie ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz.U. Nr 11, poz. 37). W dacie wydania tej decyzji bowiem ([...] maja 1962 r.) pozostawało w obrocie prawnym orzeczenie z dnia [...] sierpnia 1949 r. w przedmiocie ustanowienia przymusowego zarządu nad przedmiotową cegielnią. Przytoczono także w decyzji szereg orzeczeń, w których wyrażona była teza, iż stwierdzenie nieważności decyzji, w oparciu o którą zostanie wydana kolejna decyzja, nie stanowi przesłanki dla stwierdzenia nieważności tej ostatniej, lecz może być przesłanką wznowienia postępowania (art. 145 §. 1 pkt 8 K.p.a.).
W skardze na decyzję Ministra Infrastruktury M. P., M. W., P. W. i M. J. - wnioskujący uprzednio o stwierdzenie nieważności orzeczenia, spadkobiercy byłego właściciela cegielni -podnieśli następujące zarzuty:
naruszenie art. 156 §. 1 pkt 2 K.p.a. i art. 145 §. 1 pkt 8 K.p.a. poprzez pominięcie, iż kwestia zastosowania jednego z obu trybów powinna być rozważana indywidualnie, co potwierdzają uchwały 5 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 1998 r. (sygn. akt OPK 4/98-7/98 opubl. ONSA 1999/1 poz. 13).
naruszenie art. 7, 77 i 9 K.p.a. przez brak rozważenia istotnych okoliczności sprawy i poinformowania stron o przepisach postępowania regulujących kwestie prowadzenia sprawy we właściwym trybie, przy czym w przedmiotowej sprawie w decyzji z dnia [...] lipca 2000 r. mylnie poinformowano strony, iż trybem właściwym
Sygn. akt IV SA/Wa 1982/08 do wyeliminowania z obrotu orzeczenia z dnia [...] maja 1962 r. jest stwierdzenie jego nieważności.
Uzasadniając zarzuty zwrócono uwagę, iż skutkiem stwierdzenia nieważności orzeczenia z dnia [...] sierpnia 1949 r. nie zostało ono ani zmienione ani uchylone, w myśl brzmienia art. 145 §. 1 pkt 8 K.p.a., a więc brak jest przesłanek dla wznowienia postępowania. Stwierdzenie nieważności orzeczenia z dnia [...] sierpnia 1949 r. oznacza, iż nigdy skutecznie nie orzeczono o ustanowieniu zarządu nad przedsiębiorstwem a więc decyzja o jego przejściu na własność Państwa jest oczywiście wadliwa (rażące naruszenie art. 2 ustawy o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym).
W przedmiotowej sprawie jednym postanowieniem wszczęto postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności dwu orzeczeń (z dnia [...] sierpnia 1949 r. i [...] maja 1962 r.). po stwierdzeniu nieważności jednego z nich nie poinformowano stron, iż właściwym trybem dla wzruszenia drugiego jest wznowienie postępowania.