Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.),, sędzia WSA Kaja Angerman, sędzia WSA Anita Wielopolska, Protokolant st. sekr. sąd. Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Ministra Rozwoju na rzecz skarżącego W. K. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W. K. (dalej: "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Przedsiębiorczości i Technologii (dalej: "Minister", "organ nadzoru") z [...] czerwca 2019 r., w której utrzymał w mocy pkt II własnej decyzji z [...] września 2018 r. o stwierdzeniu, że orzeczenie Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości z [...] września 1959 r. w sprawie stwierdzenia przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa: [...], ul. [...] zostało wydane z naruszeniem prawa.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności:
1) zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości z [...] grudnia 1950r. w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem: [...], ul. [...] (zwane dalej: "zarządzeniem");
2) orzeczenia Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości z [...] września 1959r. w sprawie stwierdzenia przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa: [...], ul. [...] (zwanego dalej: "orzeczeniem").
Decyzją z [...] września 2018 r. Minister: - w pkt. I - stwierdził nieważność zarządzenia i - w pkt. II - stwierdził, że orzeczenie zostało wydane z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu decyzji Minister stwierdził, że zarządzenie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W stosunku do przedsiębiorstwa nie została spełniona przewidziana w przepisach dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego [(Dz. U. RP Nr 21, poz. 67, z późn. zm.) - zwanego dalej: "dekretem"] przesłanka istnienia interesu Państwa, niezbędna do ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem oraz przesłanka, jaką było uruchomienie bądź utrzymanie w ruchu omawianego przedsiębiorstwa. W konsekwencji stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedmiotowym przedsiębiorstwem, Minister ustalił, że orzeczenie także wyczerpuje przesłankę określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., tj. wydania ww. decyzji z rażącym naruszeniem art. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym [(Dz. U. Nr 11, poz. 37, z późn. zm.) - zwanej dalej: "ustawą z 1958 r."]. W ocenie organu ww. orzeczenie zostało wydane z naruszeniem prawa, albowiem wywołało nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 § 2 k.p.a., uniemożliwiające stwierdzenie nieważności. W ocenie Ministra nieodwracalne skutki orzeczenia nacjonalizacyjnego związane są z orzeczeniem o odszkodowaniu za upaństwowioną ww. nieruchomość, albowiem orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z [...] grudnia 1960 r. ustalone zostało ze strony Wojewódzkiego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Państwowego Przemysłu Terenowego w [...] - zarządcy państwowego na rzecz P. K. odszkodowanie w wysokości 254 566 zł, z tytułu przejścia na własność Państwa przedmiotowej nieruchomości.
W. K. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy w zakresie pkt. II decyzji Ministra z [...] września 2018 r.