Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Rowiński, asesor WSA Paweł Dańczak (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2019 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6052 Akty stanu cywilnego
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] lipca 2019 r., nr [...], Minister Spraw Wewnętrznych utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] kwietnia 2019 r., nr [...], o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w [...] z [...] października 2018 r., nr [...], dotyczącej odmowy zmiany imienia z "[...]" na "[...]".

Stan niniejszej sprawy przedstawiał się następująco.

8 marca 2019 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP do Wojewody [...] wpłynęło zawiadomienie Wojewody [...] z [...] marca 2019 r. o przekazaniu według właściwości wniosku profesjonalnego pełnomocnika [...] o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika USC w [...] z [...] października 2018 r., nr [...], odmawiającej dokonania zmiany imienia Wnioskodawczyni z "[...]" na "[...]".

Następnie, po uzupełnieniu braków wniosku, profesjonalny pełnomocnik [...] w piśmie z 1 lutego 2019 r. wystąpił do Wojewody [...] między innymi z wnioskiem o ustalenie, czy decyzja Kierownika USC w [...] z [...] października 2018 r. została wydana zgodnie z właściwością miejscową, powołując się przy tym na przepisy art. 8 ustawy o zmianie imion i nazwisk z dnia 15 listopada 1956 r. Natomiast pismem skierowanym do Wojewody [...] z 4 marca 2019 r. wystąpił o potraktowanie pisma z 1 lutego 2019 r. jako wniosku złożonego na podstawie art. 157 § 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. i o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika USC w [...] z [...] października 2018 r.

W piśmie z 26 marca 2019 r. skierowanym do Wojewody [...] jako podstawa wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w [...] z [...] października 2018 r. został wskazany art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. 4 § 1 i 2 cyt. ustawy o zmianie imion i nazwisk.

Wojewoda [...], na podstawie art. 158 § 1 w zw. z art. 157 § 1 i 2 oraz art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 17 października 2008 roku o zmianie imienia i nazwiska, decyzją z [...] kwietnia 2019 r., nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika USC w [...] z [...] października 2018 r., nr [...], dotyczącej odmowy zmiany imienia z "[...]" na "[...]".

Odwołanie od tej decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2019 r. wniosła [...], działająca przez profesjonalnego pełnomocnika. Podniesione zarzuty koncentrowały się na kwestii wydania przez Kierownika USC w [...] decyzji z [...] października 2018 r. bez podstawy prawnej oraz przesłankach uzasadniających dokonanie zmiany danych osobowych. Wskazano, że Wojewoda [...] nie rozpoznał sprawy merytorycznie, ale ograniczył się do zacytowania wybranych orzeczeń sądowych, bez dostatecznego uzasadnienia powodów nieuwzględnienia wniosku w sytuacji ustalenia, że decyzja nie wskazywała podstaw do odmowy prawa do powrotu do imienia, którym [...] posługiwała się przez całe życie.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] lipca 2019 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] kwietnia 2019 r. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że z będących w posiadaniu Ministra materiałów źródłowych wynika, iż 2 października 2018 r. do Kierownika USC w [...] został złożony przez [...] wniosek z prośbą o zmianę imienia z "[...]" na imię "[...]". Następnie w wyniku zapytania skierowanego do niej przez Kierownika USC w [...] dotyczącego wskazania rzeczywistych powodów ponownej zmiany imienia oraz wskazania przyczyn zwrócenia się z wnioskiem w krótkim odstępie czasu, pismem z 13 października 2018 r. poinformowała, że mąż i rodzina mają wielką niechęć do imienia [...], a kolejna zmiana imienia podyktowana jest próbą naprawienia błędu związanego ze zmianą imienia. Podkreśliła również, że nie mogła zmienić imienia, a jedynie dodać imię "[...]" do imienia "[...]". W tym stanie rzeczy Kierownik USC w [...] nie uznał powodów zmiany imienia za uzasadnione i decyzją z [...] października 2018 r., nr [...], odmówił dokonania zmiany imienia z "[...]" na "[...]". Minister wyjaśnił, że przez pojęcie "decyzji wydanej bez podstawy prawnej" rozumie się decyzję, która została wydana w sytuacji, gdy brak było w przepisach prawa powszechnie obowiązującego właściwej materialnej lub formalnej podstawy do dokonania rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej. Natomiast decyzja, która nie zawiera powołania podstawy prawnej, określa ją ogólnikowo lub błędnie, nie będzie wydana bez podstawy prawnej, nie będzie również w sposób rażący naruszała przepisów prawa, jednak dotknięta będzie wadą formy z racji naruszenia przepisu art. 107 § 1 k.p.a. Minister podkreślił, że podstawa prawna do wydania przez Kierownika USC w [...] decyzji realnie istniała, choć nie została podana w osnowie decyzji. Została jednak wskazana w jej uzasadnieniu, z którego wynika, że Kierownik USC w [...], wydając decyzję działa na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska. W ocenie Ministra, pominięcie przywołania przepisu materialnego w osnowie decyzji, gdy z jej uzasadnienia jednoznacznie da się odczytać podstawę prawną, jest wprawdzie uchybieniem, które jednak nie nosi znamion rażącego naruszenia prawa. Mając na względzie, że podniesiono również, iż Kierownik USC w [...], odmawiając zmiany imienia, dopuścił się samowoli urzędniczej, ignorując przyczyny, które z mocy prawa nakazują uwzględnić wniosek o zmianę imienia, Minister przypomniał, że w art. 4 ust. 1 cyt. ustawy podaje się "ważne powody" zmiany imienia i nazwiska, w szczególności, gdy dotyczą zmiany: imienia ośmieszającego lub nielicującego z godnością człowieka; na imię używane; na imię, które zostało bezprawnie zmienione; na imię noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada. Minister zaznaczył, że katalog ważnych powodów uzasadniających zmianę imienia lub nazwiska zawartych w cytowanym przepisie nie jest zamknięty. Decyzja kierownika urzędu stanu cywilnego ma zatem w tej mierze charakter uznaniowy. Co więcej, w żadnym przepisie cyt. ustawy Minister nie dopatrzył się obowiązku zmiany osobie jej danych osobowych przez kierownika urzędu stanu cywilnego z mocy prawa. Minister, dokonując oceny decyzji Kierownika USC w [...] z [...] października 2018 r., nie stwierdził istnienia też innych przesłanek, wymienionych w art. 156 § 1-7 k.p.a., uzasadniających wyeliminowanie jej z obrotu prawnego.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6052 Akty stanu cywilnego
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji