Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Towarzystwa [...] na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę
K. Sp. z o. o. wystąpiła o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego na pozyskanie kruszywa z likwidacji odsypiska usytuowanego w korycie rzeki W. w miejscowości S., gmina B. W postanowieniu z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w R. umorzył postępowanie w sprawie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszary Natura 2000 przez przedmiotowe przedsięwzięcie. Regionalny Dyrektor stwierdził, że to przedsięwzięcie zalicza się do mogących znacząco oddziaływać na środowisko i należy dla niego uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Z tego względu postępowanie przed Regionalnym Dyrektorem jest bezprzedmiotowe, ponieważ nie ma podstaw do stwierdzenia obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.
Po rozpatrzeniu zażalenia Towarzystwa [...] w postanowieniu z dnia [...] września 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] maja 2013 r. i podzielił stanowisko organu I instancji. Generalny Dyrektor wskazał także, że przedmiotowe przedsięwzięcie należy zaliczyć do tzw. II grupy przedsięwzięć pod względem oddziaływania na środowisko.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie z dnia [...] września 2013 r. wniosło Towarzystwo [...]. W skardze zarzucono postanowieniu:
- naruszenia art. 59 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235) zwanej dalej “ustawą o ocenach", ponieważ przedmiotowe przedsięwzięcie nie należy do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (z tak zwanej II grupy "ocenowej"),
- błędnego powołania się na § 3 ust 1 pkt 41 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397), z uwagi na to, że wobec wydobywania kopalin ze złoża - ze śródlądowych wód powierzchniowych, o którym jest mowa w tym przepisie, stosuje się ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981 ze zm.), a nie ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145 ze zm.),
- naruszenia zasad wynikających z art. 72 ust. 1 i art. 86 ustawy o ocenach przez przyjęcie, że ustalenie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia dla przedsięwzięć z I lub II grupy "ocenowej" powinno poprzedzać wydanie decyzji wymienionych w art. 72 ust. 1 ustawy o ocenach, jak również wiązać organy wydające te decyzje dla danego przedsięwzięcia - podczas gdy pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód, jakim jest wydobywanie kruszywa z gruntów pokrytych wodami śródlądowymi nie jest wymienione w tym katalogu postępowań administracyjnych,
- niewuzględnienie postanowienia Marszałka Województwa [...] z dnia [...] września 2012r. (sygn. [...]), w którym to organ ten zobowiązał inwestora do przedłożenia w Regionalnemu Dyrektorowi dokumentów, w tym Karty Informacyjnej Przedsięwzięcia, o których jest mowa w art. 96 ust. 3 ustawy o ocenach oraz wypełnienie obowiązków wynikających z działu V rozdziału 5 ustawy o ocenach, w szczególności art. 97 ustawy o ocenach,