Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka, Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi B. K. na rozporządzenie Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie rozporządzenia w sprawie [...] Parku Krajobrazowego im. [...] I. stwierdza nieważność rozporządzenia Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego im. [...] w części dotyczącej opisu granic Parku w punkcie 1 podpunkt 30 i 31 załącznika; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego F. C. z Kancelarii [...] z siedzibą w W. przy ul. [...] kwotę 500 (pięćset) złotych oraz kwotę 110,00 (sto dziesięć) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
B. K. w dniu 27 listopada 2008 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rozporządzenie Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego im. [...] (Dz. Urz. Woj. [...]). Przed wniesieniem skargi, w dniu 27 października 2008 r. skierowała do Wojewody [...] wezwanie do usunięcia naruszenia jej interesu prawnego, powołując się na pogląd prawny wyrażony w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2008 r. (IV SA/Wa 1338/08). Odpowiedzi na to wezwanie udzielił jej Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w W., uznając żądania skarżącej za bezzasadne i pozbawione racji prawnych (pismo z dnia 11 grudnia 2008 r.).
W skardze B. K. wniosła o stwierdzenie nieważności części przedmiotowego rozporządzenia w zakresie, w jakim pozostawiono w granicach Parku część działek oznaczonych w ewidencji gruntów numerami [...], [...], [...], będących jej własnością. Ponadto skarżąca zakwestionowała zgodność z prawem nr 1 punktu 1 podpunktu [...] i [...] załącznika do tego rozporządzenia, twierdząc, iż nieprecyzyjnie określono w nim przebieg granic Parku. W ocenie skarżącej, Wojewoda [...] niedokładnie określił również granice obszaru otuliny Parku (pkt II załącznika), czym naruszył art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.). Skarżąca podniosła, iż dotychczasowy przebieg sprawy wskazuje ponadto na naruszenie przez Wojewodę zasad ogólnych postępowania administracyjnego, tj. zasady praworządności (art. 6 i 7 k.p.a.) oraz zasady zaufania obywatela do państwa (art. 8 k.p.a.).
W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, iż pozostawienie w granicach Parku jakiejś nieokreślonej części działki nr [...] rażąco narusza jej interes prawny oraz jest sprzeczne z zobowiązaniem Wojewody [...] wyrażonym w piśmie z dnia 7 lutego 2000 r. do wyłączenia całej działki z granic Parku. Jej zdaniem, w zaskarżonym rozporządzeniu nie zostały podane żadne parametry pozwalające na wyznaczenie granicy pomiędzy częścią działki znajdującą się w Parku, a częścią położoną w jego otulinie. W ocenie skarżącej, teren działki jest jednorodny i pomimo jej licznych wniosków Wojewoda nigdy nie wskazał kryteriów, ani dowodów i ekspertyz rzekomo różnicujących działkę. Skarżąca podniosła, iż cała działka - jako zdewastowana brzozowa samosiejka (przed 1939 r. podzielona na działki budowlane) pozbawiona jest szczególnych wartości przyrodniczych i nie ma żadnych wartości historycznych czy kulturowych. Pozostawienie tej nieruchomości w granicach Parku jest sprzeczne z art. 16 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody oraz § 1 pkt 1 zaskarżonego rozporządzenia, w którym zawarto definicję parku krajobrazowego. Skarżąca wskazała również, iż jej działka usytuowana jest na terenie zurbanizowanym, w pełni uzbrojonym i zabudowanym domami mieszkalnymi. Jest ona częścią osiedla mieszkaniowego "S.", a nie częścią lasu. Zaskarżone rozporządzenie narusza jej prawo własności, gdyż pod pozorem ochrony przyrody ogranicza jej możliwość dysponowania swoją własnością, co ma wpływ na jej wartość rynkową.