Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.), Sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2011 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po rozpatrzeniu odwołania J. D. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2010 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta O. z dnia [...] października 1993 r. orzekającej o umorzeniu postępowania w sprawie wymeldowania J. D. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w O. - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższa decyzja została wydana w następujących okolicznościach sprawy.

Z wniosku G. D. Prezydent Miasta O. prowadził postępowanie w sprawie wymeldowania J. D. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w O. Decyzją z dnia [...] października 1993 r. Prezydent Miasta O. umorzył przedmiotowe postępowanie. Zdaniem organu bezprzedmiotowość postępowania spowodowana była zawarciem przez G. D., dysponującą tytułem prawnym do lokalu nr [...] przy ul. [...] w O., ugody z J. D. dotyczącej prawa do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu, do czasu otrzymania przez niego zastępczego lokalu, a tym samym odstąpieniem od żądania wymeldowania J. D.

Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2010 r. J. D. wystąpił o stwierdzenie nieważności powyżej opisanej decyzji Prezydenta Miasta O. z dnia [...] października 1993 r.

Decyzją z dnia [...] października 2010 r. Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności powyżej opisanej decyzji. W uzasadnieniu wskazał, że nie zawiera ona wad obligujących organ do jej wyeliminowania z obrotu prawnego.

Rozpatrując odwołanie J. D. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, że ponieważ pomimo wezwania J. D. przez organ pierwszej instancji do sprecyzowania żądania, nie wskazał on na jakiej podstawie żąda stwierdzenia nieważności decyzji, należy zbadać przedmiotową decyzję w oparciu o wszystkie przesłanki wymienione w art. 156 § 1 kpa.

Prezydent Miasta O. prowadził postępowanie o wymeldowanie J. D. z uwagi na utratę przez niego tytułu prawnego do lokalu oraz opuszczenia miejsca pobytu stałego. Utrata uprawnień nastąpiła na mocy orzeczenia Sądu Rejonowego w O., I Wydział Cywilny z dnia [...] grudnia 1991 r., w którym sąd przyznał G. D. wyłączne prawo do mieszkania położonego przy ul. [...] oraz nakazał J. D. opuścić i wydać przedmiotowe mieszkanie w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Opuszczenie lokalu przez J. D. miało nastąpić w drodze wykonania eksmisji. Jednak G. D. wyraziła zgodę na zamieszkiwanie J. D. w przedmiotowym mieszkaniu do czasu otrzymania lokalu zastępczego. Z powyższego wynika, że organ miał podstawy do stwierdzenia, że wyrażenie przez G. D. zgody na tymczasowe zamieszkiwanie J. D. w lokalu nr [...] przy ul. [...] w O. jest jednoznaczne z wycofaniem wniosku.

Zdaniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Wojewoda [...] prawidłowo ocenił, że Prezydent Miasta O. miał podstawy do umorzenia postępowania. Tym samym organ nie miał podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta P. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa. Ponadto analiza akt wykazał, że rozstrzygnięcie, którego nieważności żąda J. D. zostało wydane przez organ właściwy w sprawie, nie dotyczy sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną i zostało skierowane do strony postępowania. Nie można również stwierdzić, aby decyzja ta była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność miała charakter trwały, czy też aby jej wykonanie miało wywołać czyn zagrożony karą. W związku z powyższym zdaniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji przedmiotowa decyzja nie spełnia również pozostałych przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 kpa.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji