Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Paweł Groński, sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Tomiło-Nawrocka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2015 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji - oddala skargę -
W decyzji z dnia [...] września 1977 r. Urząd Miejski w P. Wydział Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska orzekł o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w K. przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...], o powierzchni [...] m2, stanowiącej własność W. P. Odszkodowanie w kwocie [...] zł zostało przyznane za grunt, budynek mieszkalny oraz budynek gospodarczy.
W dniu 29 października 2009 r. W. P. wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji. W decyzji z dnia [...] sierpnia 2011 r. Wojewoda [...] stwierdził nieważność decyzji Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] września 1977 r., uznając, że zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o nieważną decyzję zatwierdzającą plan realizacyjny inwestycji, uznał również, że wysokość odszkodowania została ustalona na podstawie aneksów do opinii szacunkowej sporządzonych po rozprawie wywłaszczeniowo-odszkodowawczej.
Odwołanie od tej decyzji złożył Prezydent Miasta P., wskazując na zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych oraz wątpliwości co do aktualnego stanu prawnego, oraz [...] Komendant Wojewódzki Policji w P., podnosząc zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w decyzji z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], uchylił decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2011 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu Minister stwierdził, że archiwalne dokumenty wywłaszczeniowe wskazują, że wnioskowana do wywłaszczenia nieruchomość oznaczona jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha została ujęta w planach zagospodarowania terenów J. K. dla celów rekreacyjno-wypoczynkowych. Plan zagospodarowania tego terenu przewidywał budowę pawilonów sanitarno-usługowych, gastronomicznych i handlowych, urządzenie placu zabaw dla dzieci, boiska sportowego oraz plaży z kąpieliskiem. Cel inwestycji polegający na stworzeniu warunków do rekreacji i wypoczynku spełniał, zdaniem organu, przesłankę celu użyteczności publicznej, bowiem łączył się z powszechnością i ogólną dostępnością dla całego społeczeństwa.
Niezbędność wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości na wskazany powyżej cel potwierdziła decyzja Naczelnika Powiatu P. z dnia [...] września 1974 r. zatwierdzająca plan realizacyjny osiedla wypoczynkowego w K. Zdaniem organu, decyzja ta była dokumentem o jakim mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.) dalej "ustawa wywłaszczeniowa", bowiem stanowiła dowód uzgodnienia miejsca realizacji inwestycji z właściwym terenowym organem administracji państwowej i tym samym spełniona została przesłanka dopuszczalności wywłaszczenia.
Organ podał, że w dokumentach archiwalnych nie ma jakiegokolwiek dokumentu wskazującego, iż decyzja zatwierdzająca plan realizacyjny budowy ośrodka wypoczynkowego w K. z dnia [...] września 1974 r. utraciła ważność. Natomiast z wnioskiem o pozwolenie na budowę można było wystąpić dopiero po uregulowaniu stanu własnościowego działki, co nie było możliwe przed wydaniem decyzji wywłaszczeniowej. Zdaniem organu, dopóki w odrębnym postępowaniu nie zostanie prawomocnie stwierdzona nieważność decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji lub jej wygaśnięcie, dopóty zarzut naruszenia tych przepisów nie może być skutecznie podnoszony.