Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Miron, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec(spr.), asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu rozprawie w dniu 9 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi "O." Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] czerwca 2003 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] marca 2001 r. nr [...]; II. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Kultury na rzecz skarżącej "O." Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 265 zł (dwieście sześćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 22.02.2006 r., sygn. akt II OSK 531/05 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2004 r., sygn. akt IV SA 2824/03 oddalający skargę O. S.A. w W. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] czerwca 2003 r., nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następujących okolicznościach. Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] czerwca 2003 r. Minister Kultury utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] marca 2001 r. odmawiające uzgodnienia pod względem konserwatorskim decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na nadbudowie istniejących budynków nr [...],[...],[...] i [...] przy ul. [...] w W. z przeznaczeniem na pomieszczenia biurowe. W ocenie Ministra Kultury inwestycja polegająca na nadbudowie o cztery kondygnacje istniejących dwóch budynków trzykondygnacyjnych oraz dwóch budynków czterokondygnacyjnych planowana jest w obszarze [...] o funkcjach mieszkaniowo-usługowych, w strefie oznaczonej w części graficznej planu symbolem [...] i opisanej jako teren pośredniej ochrony konserwatorskiej wybranych elementów rozplanowania oraz skali i sposobu kształtowania zabudowy nowej. W wyniku planowanej rozbudowy, w ocenie organu, powstałyby na tym terenie obiekty zaklasyfikowane jako budynki średniowysokie oraz wysokie, gdy tymczasem na tym obszarze najwyższe budynki biurowe i przemysłowe nie przekraczają sześciu kondygnacji. Przedmiotowe budynki po nadbudowie stanowiłyby wyraźne dominanty na tym obszarze, co zdaniem organu wpłynęłoby znacząco na zmianę charakteru istniejącego zespołu zabudowy.

W skardze do sądu administracyjnego Spółka O. wskazała m.in., że w zażaleniu na postanowienie organu I instancji strona ograniczyła swój wniosek do zgody na nadbudowę budynków [...] i [...] jedynie o 3 kondygnacje, tj. do wysokości 25 m. Ograniczenie to nie zostało wzięte pod uwagę przez organ odwoławczy. Podniosła także, że w bezpośrednim sąsiedztwie organy ochrony konserwatorskiej uzgodniły inwestycje o 8 i 9 kondygnacjach, a inwestycja strony ogranicza się w efekcie do 6 kondygnacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę zauważając, iż decyzja wydana na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. z 1999 r. nr 98, poz. 1150 ze zm.) ma charakter uznaniowy.

W niniejszej sprawie organy wydały zaskarżone postanowienia zgodnie z prawem. Bez znaczenia pozostaje podnoszona w skardze okoliczność "ograniczenia wniosku" przez skarżącego, gdyż uzgodnieniu przez organ konserwatorski podlegają warunki zabudowy i zagospodarowania terenu przedłożone przez organ właściwy do wydania takiej decyzji.

Sąd I instancji rozważył także zarzut strony skarżącej, iż organy orzekające w sprawie wadliwie uznały planowaną rozbudowę za stworzenie dominanty. Ustalił, iż nie znajduje potwierdzenia zarzut, że postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nr [...] uzgadniające zamierzenie polegające na budowie budynku 9-kondygnacyjnego stało się ostateczne.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury