Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej
Uzasadnienie strona 2/13

W dalszej części zażalenia skarżący zaznaczył, że Wojewoda [...] naruszył art. 126 kpa w zw. z art. 107 § 3 kpa, poprzez niewystarczające uzasadnienie w zaskarżonym postanowieniu kwestii nieuznania urlopu wypoczynkowego pracownika prowadzącego postępowania w sprawie wydania przedmiotowej decyzji jako przyczyny opóźnienia w wydaniu przedmiotowej decyzji lokalizacyjnej. Skarżący zarzucił organowi pierwszej instancji, iż nie ustalił terminu urlopu wypoczynkowego pracownika, a zatem nie wyjaśnił, czy długość tego urlopu odpowiada okresowi opóźnienia w wydaniu decyzji.

Rozpatrując wniesione zażalenie Minister Infrastruktury i Rozwoju wskazał, że zgodnie z art. 51 ust. 2a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym organem właściwym do wymierzenia, w drodze postanowienia, kary pieniężnej za wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z naruszeniem terminu, o którym mowa w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jest wojewoda.

Stosownie zaś do treści art. 17 pkt 2 kpa organami wyższego stopnia w stosunku do wojewodów są właściwi w sprawie ministrowie.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że na mocy § 1 ust. 1 i § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju oraz zniesienia Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1390) utworzone zostało Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju w drodze przekształcenia dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju Regionalnego oraz zniesiono Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

W myśl zaś § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. z 2013 r., poz. 1391), organ ten kieruje m.in. działem administracji rządowej budownictwo, lokalne planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo.

Minister Infrastruktury i Rozwoju wskazał, że kompetencje organu odwoławczego obejmują zarówno korygowanie wad prawnych decyzji (postanowienia) organu pierwszej instancji, polegających na niewłaściwym zastosowaniu przepisu prawa materialnego, bądź postępowania administracyjnego, jak i wad polegających na niewłaściwej ocenie okoliczności faktycznych. Organ administracji publicznej drugiej instancji, rozpoznając sprawę na skutek odwołania (zażalenia) strony, nie ogranicza się jedynie do kontroli zgodności podjętej decyzji (postanowienia) z prawem, lecz ponownie, samodzielnie rozpoznaje sprawę merytorycznie, z uwzględnieniem wymogów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego, wydając stosowne do okoliczności rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 138 kpa.

Minister Infrastruktury i Rozwoju wskazał, że w trakcie przeprowadzonego postępowania zażaleniowego przeanalizował materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, zbadał poprawność postępowania organu pierwszej instancji oraz wydanego postanowienia Wojewody [...], jak również rozpatrzył zarzuty zawarte we wniesionym zażaleniu.

Strona 2/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury