Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2009 r. sprawy ze skargi B. G. i S. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżących B. G. i S. G. kwotę 474 (czterysta siedemdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6292 Przymusowy zarząd państwowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/5

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku B. G. i S. G. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2008 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia [...] marca 1959 r. nr [...] o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstwa "C." w S., Gm. G., pow. K.. W uzasadnieniu decyzji podano, że decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] Minister Gospodarki stwierdził nieważność zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] sierpnia 1949 r. o ustanowieniu przymusowego zarządu Państwowego na przedsiębiorstwem C. w S.. Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2008 r. Minister Gospodarki przekazał Ministrowi Infrastruktury wniosek H. S. o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia o przejęciu przedmiotowego przedsiębiorstwa na własność Państwa. Przejęcie C. nastąpiło na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr11,poz. 37).

Organ naczelny wskazał, iż zgodnie z art. 2 tej ustawy przedsiębiorstwa pozostające pod zarządem państwowym w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 18 marca 1958 r., ustanowionym na podstawie dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu ( Dz. Pr. P. P. Nr 21, poz. 67 ze zm.) przechodziły na własność Państwa, chyba że nastąpił ich zwrot w trybie określonym w niniejszej sprawie. Według art. 9 ust. 2 tej ustawy podstawą ujawnienia w księgach wieczystych, w rejestrach handlowych i innych rejestrach publicznych przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa oraz praw rzeczowych, które stanowiły składnik majątkowy przejętego przedsiębiorstwa, było orzeczenie ministra stwierdzające przejście przedsiębiorstwa na własność Państwa. Powyższe przepisy, zobowiązywały właściwego Ministra do wydania orzeczenia stwierdzającego przejście z mocy prawa na własność Państwa konkretnego przedsiębiorstwa, jeżeli w dacie wejścia tych przepisów w stosunku do tego przedsiębiorstwa był ustanowiony zarząd przymusowy. Organ nadzoru stwierdził, iż analiza akt wskazuje, iż w dniu 18 marca 1958 r. w obrocie prawnym funkcjonowało zarządzenie z dnia [...] sierpnia 1948 r. znak: [...] Ministra Przemysłu Lekkiego wydane w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej o ustanowieniu przymusowego zarządu nad C. w S. gm. G. pow. K., tym samym została spełniona przesłanka z art. 2 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. Nadto ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika aby przed datą wydania kwestionowanego orzeczenia z dnia [...] marca 1959 r. nastąpił zwrot przedmiotowego przedsiębiorstwa, tym samym nie zaistniała przesłanka negatywna uniemożliwiająca przejście tego przedsiębiorstwa z mocy prawa na własność Państwa.

Minister podkreślił, że ocenę legalności decyzji administracyjnej dokonuje się w oparciu o przepisy prawa, na podstawie których decyzja została wydana oraz w oparciu o okoliczności istniejące w dacie jej wydania. Przyznał nadto, że decyzja stwierdzająca nieważność ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek ex tunc, co oznacza, że decyzję wyeliminowaną z obrotu prawnego na podstawie art. 156 kpa uważa się za niebyłą od dnia jej wydania. Organ powołując się na wybrane orzeczenia sądów administracyjnych wskazał, że w utrwalonym orzecznictwie o rażącym naruszenia prawa można mówić wtedy, gdy istnieje oczywista sprzeczność między rozstrzygnięciem decyzji a treścią przepisu prawa, który nie budzi wątpliwości interpretacyjnych.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6292 Przymusowy zarząd państwowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury