Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Protokolant Anna Rudzińska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 18 lipca 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Radkowie z dnia 5 grudnia 2011 r., nr XX/121/11 w przedmiocie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Radków na lata 2012-2016 I. stwierdza nieważność przepisów § 18 i § 22 zaskarżonej uchwały, II. umarza postępowanie sądowoadministracyjne w pozostałym zakresie objętym skargą. III. zasądza od Gminy Radków na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
Rada Miejska w Radkowie w dniu 5 grudnia 2011 r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 266 ze zm.), dalej: ustawa, podjęła uchwałę nr XX/121/11 w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Radków na lata 2012-2016.
Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniósł Wojewoda Dolnośląski, domagając się stwierdzenia nieważności § 14, § 15, § 18, § 19 zdanie drugie, § 22, § 28 i § 29 uchwały z tego powodu, że:
- § 14 i § 15 istotnie naruszają art. 6d ustawy i art. 3531 Kodeksu cywilnego;
- § 18 istotnie narusza art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy oraz art. 3531 Kodeksu cywilnego w związku z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.);
- § 19 zdanie drugie istotnie narusza art. 8a ust. 1 i 3 ustawy;
- § 22 istotnie narusza art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 21 ust. 2 pkt 4 oraz art. 8 pkt 1 ustawy, art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 25 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami;
- § 28 i 29 istotnie naruszają art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy oraz art. 7 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu skargi organ nadzoru podniósł, że podejmując zakwestionowaną uchwałę Rada działała na podstawie przyznanego jej przez ustawodawcę upoważnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tą regulacją rada gminy uchwala wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy. Ustawodawca przyznając radzie gminy wyżej wymienione upoważnienie w art. 21 ust. 2 ustawy postanowił ponadto, że wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy powinien być opracowany na co najmniej pięć kolejnych lat i obejmować w szczególności: 1) prognozę dotyczącą wielkości oraz stanu technicznego zasobu mieszkaniowego gminy w poszczególnych latach, z podziałem na lokale socjalne i pozostałe lokale mieszkalne; 2) analizę potrzeb oraz plan remontów i modernizacji wynikający ze stanu technicznego budynków i lokali, z podziałem na kolejne lata; 3) planowaną sprzedaż lokali w kolejnych latach; 4) zasady polityki czynszowej oraz warunki obniżania czynszu; 5) sposób i zasady zarządzania lokalami i budynkami wchodzącymi w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz przewidywane zmiany w zakresie zarządzania mieszkaniowym zasobem gminy w kolejnych latach; 6) źródła finansowania gospodarki mieszkaniowej w kolejnych latach; 7) wysokość wydatków w kolejnych latach, z podziałem na koszty bieżącej eksploatacji, koszty remontów oraz koszty modernizacji lokali i budynków wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, koszty zarządu nieruchomościami wspólnymi, których gmina jest jednym ze współwłaścicieli, a także wydatki inwestycyjne; 8) opis innych działań mających na celu poprawę wykorzystania i racjonalizację gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, a w szczególności: