Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Jolanta Pociejowska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 października 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Szczytnej z dnia 29 marca 2012 r. nr XV/99/12 w przedmiocie nadania statutu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Szczytnej I. stwierdza nieważność § 10 ust. 1, § 14 i § 5 pkt 11 zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała opisana w pkt I nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy Szczytna na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Wojewoda Dolnośląski wniósł o stwierdzenie nieważności § 10 ust. 1 i § 14 uchwały Rady Miejskiej w Szczytnej Nr XV/99/12 z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie nadania Statutu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Szczytnej.
Organ nadzoru zarzucił podjęcie:
- § 10 ust. 1 uchwały z istotnym naruszeniem art. 3 oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U z 1998 r., nr 21, poz. 94 ze zm.) w związku z art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2008 r. nr 223, poz. 1458).
- § 14 uchwały z istotnym naruszeniem art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu skargi organ nadzoru podał, że w § 10 ust. 1 uchwały Rada postanowiła, iż "Dyrektor Ośrodka jest pracodawcą w rozumieniu przepisów prawa pracy".
Mając powyższe na uwadze organ nadzoru wskazał, że pojęcie pracodawcy występuje w art. 3 kp., który stanowi: "Pracodawca jest jednostką organizacyjną, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników". Powołana norma prawna obejmuje szeroki krąg podmiotów, które nawiązują stosunki pracy i występują w nich w charakterze strony zatrudniającej pracowników. Pracodawcami w rozumieniu art. 3 są niewątpliwie jednostki organizacyjne mające osobowość prawną, w szczególności przedsiębiorstwa, spółdzielnie, spółki i inne jednostki, które zostały wpisane do rejestru osób prawnych pod różnymi nazwami (stowarzyszeń, fundacji i inne). Pracodawcami są także jednostki niemające osobowości prawnej, jeżeli zatrudniają pracowników. W konkluzji status pracodawcy w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy ma każda jednostka zatrudniająca pracowników (na podstawie umów o pracę i innych). Według wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998 r., I PKN 390/98 (OSNAPiUS 1999, z. 23, poz. 744) gminny ośrodek pomocy społecznej jako jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 również wobec kierownika ośrodka, choćby kompetencja do jego zatrudnienia i zwalniania należała do zarządu gminy, a kompetencja do wydawania poleceń dotyczących pracy przysługiwała burmistrzowi (wójtowi).
W relacji z art. 3 Kodeksu pracy pozostaje art. 31 tejże ustawy określający zdolność pracodawców do czynności z zakresu prawa pracy, który w § 1 stanowi, iż: "Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba."
Przepis art. 7 ustawy o pracownikach samorządowych określając podmioty dokonujące czynności z zakresu prawa pracy w imieniu różnych pracodawców samorządowych stanowi, iż: "Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy za jednostki, o których mowa w art. 2, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2 i 3 oraz art. 10 ust. 2 i 3, wykonują:
1) wójt (burmistrz, prezydent miasta) - wobec zastępcy wójta (burmistrza, prezydent miasta), sekretarza gminy, skarbnika gminy oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych;