Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Aneta Januszkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 marca 2011 r. sprawy ze skargi J. B. na postanowienie Dowódcy Ś. Okręgu Wojskowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania się niewłaściwym rzeczowo i miejscowo w sprawie przekazania wniosku do organu właściwego - Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w N.T. oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dowódca Ś. Okręgu Wojskowego, działając na podstawie art.125 § 3, art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia J. B. na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. z dnia [...] nr [...] w sprawie wydania zaświadczenia za okres od dnia 17 kwietnia 2002 r. do dnia 31 maja 2003 r. potwierdzającego fakt pełnienia zawodowej służby wojskowej wraz ze stanowiskiem i grupą uposażenia, którym organ ten przekazał wniosek strony według właściwości Komendantowi Wojskowej Komendy Uzupełnień w N. T., kwestionowane postanowienie utrzymał w mocy.
W jego uzasadnieniu wskazał, że wnioskiem z dnia 21 października 2010 r. J. B. zwrócił się do Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego fakt pełnienia zawodowej służby wojskowej od dnia 17 kwietnia 2002 r. do dnia 31 maja 2003 r. wraz z podaniem stanowiska służbowego i grupy uposażenia.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. po zbadaniu sprawy ustalił, że wnioskodawca został w dniu 31 maja 2003 r. zwolniony z zawodowej służby wojskowej, a teczkę akt personalnych zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.) i § 32 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie ewidencji wojskowej żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką (Dz.U. nr 63, poz. 393) przekazał do właściwego dla miejsca zameldowania żołnierza Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w N. T., jako do organu właściwego, celem załatwienia.
W dniu 17 listopada 2010 r. strona wniosła zażalenie do Dowódcy Ś. Okręgu Wojskowego na powołane wyżej postanowienie, twierdząc, że właściwym jej zdaniem do wydania zaświadczenia jest Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K.
Dowódca Ś. Okręgu Wojskowego, działając w sprawie jako właściwy organ administracji wojskowej II instancji, po zapoznaniu się z treścią wniesionego zażalenia oraz przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie wskazał, że stosownie do treści art. 218 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest wydać na żądanie strony zaświadczenie potwierdzające fakty wynikające z prowadzonej przez ten organ dokumentacji.
Mając na uwadze okoliczność, że teczka akt personalnych żalącego się, zawierająca jego niezbędne dane, znajduje się zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w N. T., Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. nie był organem właściwym do wydania zaświadczenia o żądanej treści. Natomiast miał obowiązek na podstawie art. 65 k.p.a. przekazać wniosek do organu właściwego celem załatwienia, co też uczynił kwestionowanym postanowieniem.
Na to postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administarycjnego we Wocławiu złożył J. B., wnosząc o jego uchylenie, jak i o uchylenie poprzedzającego go postanowienia organu I instancji.
W skardze podniósł szereg okoliczności dotyczących jego zwolnienia ze służby wojskowej oraz związanej z tym wyskokości uposażenia.