Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi R. K. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 4) zasądza od Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w R. na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych (słownie: sto złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 21 listopada 2015 r. R.K. zwrócił się do Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w R. o udostępnienie informacji publicznej poprzez przesłanie na wskazany adres e-mailowy skanów zanonimizowanych protokołów z wywiadów środowiskowych przeprowadzonych od 14 do 18 września 2015 r.
W odpowiedzi na wniosek pismem z dnia 26 listopada 2015 r. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w R. poinformował, że żądane dokumenty mają charakter informacji przetworzonej zgodnie z art. 14 ustawy o dostępie do informacji publicznej i jednocześnie wezwał wnioskodawcę w terminie 14 dni do wskazania powodów, dla których spełnienie żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego (art. 3 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej).
Wnioskodawca na wezwanie to nie udzielił odpowiedzi.
W dniu 23 grudnia 2015 r. R.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, wnosząc o zobowiązanie organu do wydania decyzji w sprawie w terminie tygodnia od otrzymania akt sprawy z Sądu oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego wg. norm przepisanych.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że nie odpowiedział na wezwanie organu, albowiem uważał, że w jego wniosku nie chodzi o informację przetworzoną. Wskazał, że w tej sytuacji organ powinien wydać decyzję odmawiającą udostępnienia informacji, co umożliwiłoby zweryfikowanie jego decyzji przez organ odwoławczy i Sąd. Skarżący nadmienił, ze do dnia złożenia skargi organ nie wydał decyzji, a zatem pozostaje w bezczynności.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i poinformował, ze w dniu [...] r. wydał decyzję nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej i przesłał ją na adres poczty elektronicznej skarżącego. W uzasadnieniu podkreślił, że skarżący R.K. począwszy od dnia 04 listopada 2015 r. zwraca się z różnymi wnioskami o udostępnienie informacji publicznej dotyczącymi m.in. wykształcenia Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej; zanonimizowanych protokołów z wywiadów środowiskowych; korzystania przez pracowników z samochodu służbowego; ilości przeprowadzonych wywiadów środowiskowych, zanonimizowanych wywiadów środowiskowych przeprowadzonych przez wskazanego pracownika przez skarżącego; średnich miesięcznych wynagrodzeń pracowników organu, kierowników działów oraz radcy prawnego organu; wykazu osób zatrudnionych w organie; skanu faktur za telefon służbowy, którym dysponuje organ; skanu legitymacji służbowych wydanych pracownikom organu, itp. W sumie w okresie od dnia 04 listopada 2015 r. do dnia 04 stycznia 2016 r. skarżący złożył 37 wniosków o udostępnienie informacji publicznej. Organ wyjaśnił, że udzielenie informacji zawartej we wniosku skarżącego nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego i dlatego w dniu [...] r. wydał decyzję o odmowie udostępnienia informacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a."), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1- 4a P.p.s.a. Oznacza to, że w sprawach indywidualnych, w których wydawane są decyzje oraz postanowienia, jak też w sprawach, w których wydawane są inne akty z zakresu administracji publicznej albo podejmowane czynności materialnotechniczne - możliwe jest zaskarżenie braku działania wymaganego od organu administracji. W przypadku skargi na bezczynność przedmiotem kontroli nie jest bowiem określony akt lub czynność organu administracji publicznej lecz obowiązek ich wydania w ustawowym terminie.