Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 października 2018 r. sprawy ze skargi B. S. na przewlekłość postępowania administracyjnego przez Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą 1. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłości postępowania; 2. stwierdza, że przewlekłość postępowania nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. odmawia przyznania na rzecz skarżącej sumy pieniężnej; 4. umarza postępowanie w pozostałym zakresie; 5. odmawia zasądzenia kosztów postępowania.
W dniu 26 czerwca 2017 r. B. S. złożyła wniosek do Narodowego Funduszu Zdrowia Śląski Oddział Wojewódzki w Katowicach (dalej: NFZ ŚOW) o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej wraz z załącznikami (faktury, dokumentacja medyczna, tłumaczenie procedur, uwierzytelniona kopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności).
Pismem z 28 maja 2018 r. pełnomocnik skarżącej wniósł do Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia ponaglenie na przewlekłe prowadzenie sprawy oraz niezałatwienie sprawy w terminie. We wniosku tym wystąpiono o stwierdzenie, że w sprawie doszło do przewlekłości postępowania oraz o wyznaczenie NFZ ŚOW w Katowicach terminu załatwienia sprawy z wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W motywach podniesiono, że sprawa, nawet gdyby wymagała przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, powinna zostać rozpoznana do dnia 26 sierpnia 2017 r., co jednak nie nastąpiło. Zdaniem pełnomocnika nic nie wskazuje na to, aby opóźnienie w załatwieniu sprawy skarżącego nastąpiło z powodów niezależnych od organu. Nadto pełnomocnik zaznaczył, że sprawa nie należała do nadzwyczaj skomplikowanych pod względem prawnym i medycznym, dlatego nieuzasadniona jest przedłużenie przez organ terminu wydania decyzji aż do 11 maja 2018 r.. Zdaniem pełnomocnika w sprawie doszło do przewlekłości oraz organ nie załatwił sprawy w terminie, bezzasadnie odkładając wydanie decyzji oraz nie wykonując czynności procesowych mających na celu zakończenie postępowania w rozsądnym terminie.
Pismem z 16 lipca 2018 r. wskazany powyżej pełnomocnik skarżącej wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora NFZ ŚOW w Katowicach. W skardze zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego to jest art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 4 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 42d ust. 15 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1793 ze zm.).
Zważywszy na wskazane zarzuty pełnomocnik wniósł o dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga; orzeczenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; przyznanie od organu na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 wyżej wymienionej ustawy oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi pełnomocnik strony skarżącej wskazał, że wniosek skarżącej złożony 26 czerwca 2017 r. powinien zostać załatwiony na podstawie art. 35 § 1 k.p.a. do 26 sierpnia 2017 r. Dodał, że nawet przy założeniu, że sprawa wymagała udziału krajowego punktu kontaktowego do spraw transgranicznej opieki zdrowotnej działającego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, zgodnie z art. 42d ust. 15 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwrot kosztów albo wydanie decyzji odmawiającej zwrotu kosztów następuje w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Jeżeli w powyższym terminie nie dokonano ustaleń pozwalających na jednoznaczne określenie kwoty zwrotu kosztów należnej świadczeniobiorcy, zwrot kosztów następuje niezwłocznie po upływie tego terminu w wysokości odpowiadającej kwocie, którą należy uznać w danym przypadku za najbardziej prawdopodobną podstawę zwrotu kosztów. Pełnomocnik za nie do przyjęcia uznał sytuację, w której organ po otrzymaniu wniosku strony przyjął bierną postawę dokonując jedynie czynności pozornych w postaci wysyłania pism zawiadamiających o niemożności rozpoznania sprawy w terminie z powołaniem się jedynie na jej charakter. Podniósł, że brak wskazania konkretnych przesłanek uzasadniających przedłużenie przez organ terminu rozpatrzenia sprawy stanowi naruszenie zasad prowadzenia postępowania administracyjnego. Dodał, że biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a także poziom jej skomplikowania oraz fakt, że organ dopuścił się dziesięciomiesięcznej zwłoki, doszło do rażącego naruszenia przepisów prawa. Wskazał, że nawet gdyby w niniejszej sprawie miał zastosowanie art. 42d ust. 15 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, decyzja powinna zostać wydana do dnia 23 grudnia 2018 r., co jednak nie nastąpiło. Podkreślił , że wprawdzie organ w dniu [...] r. wydał decyzję w sprawie, to jednak nie zmienia to faktu, że w trakcie prowadzonego postępowania organ nie podejmował żadnych czynności zmierzających do merytorycznego załatwienia sprawy.