Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Jarosz Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska WSA Izabela Bąk-Marciniak (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi G. W. na bezczynność Burmistrza Gminy K. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania 1. zobowiązuje Burmistrza Gminy K. do rozpoznania wniosku skarżącej G. W. z dnia 24 lipca 2014 r. dotyczącego wznowienia postępowania w terminie 14 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. w pozostałym zakresie skargę oddala, 4. zasądza od Burmistrz Gminy K. na rzecz skarżącej G. W. kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z [...] maja 2012 r., nr [...] Burmistrz Gminy K., ustalił na rzecz R. i R. G. warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego zlokalizowanego na działce nr [...], położonej obręb B., gmina K. w zakresie działki nr [...],[...] zlokalizowany na granicy działek nr [...],[...],[...].
Pismem z dnia 24 lipca 2014 r. G. W. zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o wznowienie postepowania zakończonego ostateczną decyzją z dnia [...] maja 2012 r. z jednoczesnym wnioskiem o zawieszenie postępowania po wznowieniu. Wniosek o zawieszenie postępowania wznowieniowego uzasadniono uniknięciem sytuacji, w której nastąpi konkurencja trybów nadzwyczajnych, bowiem wcześniej G. W. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
W dniu 23 września 2014 r. G. W. wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie na bezczynność i przewlekłość Burmistrza Gminy K.
Pismem z dnia 10 października 2014 r. G. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność i przewlekłość Burmistrza Gminy K. Jednocześnie Skarżąca wniosła o stwierdzenie rażącego naruszenia prawa oraz wymierzenie organowi grzywny stosownie do art. 149 § 2 ppsa.
W odpowiedzi na skargę, Organ wniósł o umorzenie postępowania. Burmistrz wskazał, iż w dniu 24 października 2014 r. wydał postanowienie nr [...], którym zawiesił postępowanie w sprawie wznowienia postępowania. W związku z powyższym, w dacie przekazywania skargi Organ nie pozostaje w bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Przedmiotem kontroli sprawowanej przez Sąd w niniejszym postępowaniu pod względem zgodności z prawem była bezczynność i przewlekłość Burmistrza Gminy K. w rozpoznaniu wniosku Skarżącej z 24 lipca 2014 r.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa), kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje m.in. rozpatrywanie skarg na bezczynność i przewlekłość organów. Zakres przedmiotowy skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ppsa. Zaskarżenie bezczynności lub przewlekłości postępowania organu administracji publicznej jest zatem dopuszczalne w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest z mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień oraz innych aktów i czynności. Skarga w niniejszej sprawie była dopuszczalna. Jednocześnie skarżąca przed wniesieniem skargi do Sądu wyczerpała tryb zaskarżenia wnosząc do Organu II instancji zażalenie z dnia 22 września 2014 r. w trybie art. 37 § 1 kpa.
Celem skargi na bezczynność jak i przewlekłość postępowania jest zobligowanie organu administracji publicznej do podjęcia działań, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa. Zgodnie z art. 149 § 1 i 2 ppsa Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (§ 1). Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 (§ 2).