III. W odpowiedzi na skargę Minister wniósł o jej oddalenie, podnosząc w szczególności, że: 1) czynności związane z przygotowaniem rozstrzygnięcia w sprawie są obecnie prowadzone, 2) sprawy dotyczące nieruchomości [...] mają z natury długotrwały przebieg, co wynika z konieczności kompletowania archiwalnego materiału dowodowego, 3) długotrwałość ta wiąże się również ze skomplikowanym charakterem tychże spraw, 4) dodatkowym czynnikiem, który wpłynął na zwłokę organu w rozpatrywaniu niniejszej sprawy, jest również zmiana siedziby jednostki organizacyjnej organu, przygotowującej projekty orzeczeń, jak też szczupłe zasoby kadrowe.
IV. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] Minister rozpoznał wniosek skarżącego o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta z 1981 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
V. Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. Kontrola ta, w myśl art. 1 § 2 przywołanej ustawy, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w punktach 1-4a.
Z kolei, w myśl art. 149 § 1 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 (art. 149 § 2 p.p.s.a.).
VI. Kontrola legalności działań Ministra Infrastruktury i Rozwoju w kontekście zarzutu bezczynności organu prowadzi do następujących wniosków:
1. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że skarżący dopełnił podstawowego wymogu formalnego, warunkującego w świetle art.52 § 1 p.p.s.a. dopuszczalność skargi, tj. przed jej wniesieniem do Sądu wyczerpał przewidziany prawem środek zaskarżenia, przysługujący na drodze administracyjnej, który w przypadku kwestionowania bezczynności organu o statusie ministra polega na wezwaniu tego organu do usunięcia naruszenia prawa w trybie uregulowanym w art.37 § 1 k.p.a. (pismo z dnia 1 grudnia 2014 r.).
2. Bezczynność organu w postępowaniu administracyjnym, wszczętym na wniosek strony wystąpi wtedy, gdy wniosek ten nie zostanie załatwiony terminach wskazanych w art.35 k.p.a. Przepis art. 35 § 1 k.p.a. nakazuje załatwianie spraw bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania (art. 35 § 3 k.p.a.). Do terminów załatwienia spraw nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu (art. 35 § 5 k.p.a.). O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Dotyczy to także przyczyny zwłoki z przyczyn niezależnych od organu (art. 36 k.p.a.).