Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie Asesor WSA Marta Laskowska, Asesor WSA Danuta Szydłowska (spr.), Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J. B. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie nierozpatrzenia wniosku - oddala skargę -
J. B., zwana dalej skarżącą, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji polegającą na niewydaniu uwierzytelnionych odpisów dokumentów, o które skarżąca zwróciła się pismem z dnia 14 kwietnia 2007 roku. W uzasadnieniu skargi wskazała, iż Minister przesłał jedynie kopie dokumentów w wersji nieuwierzytelnionej. W przypadku niemożności spełnienia żądania powinien wydać postanowienie w trybie art. 74 § 2 kpa a wymogom tym nie odpowiada pismo organu z dnia 25 lipca 2007 roku, którym to organ ustosunkował się do wniosku skarżącej przesyłając kserokopie dokumentów.
Odpowiadając na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej oddalenie informując, iż w niniejszej sprawie przesłano skarżącej kopie żądanych dokumentów sporządzone na podstawie oryginalnych akt sprawy nadesłanych z (...) Urzędu Wojewódzkiego. Ponieważ akta te zawierają wyłącznie kopie wskazanych przez skarżącą dokumentów nie było możliwe poświadczenie ich za zgodność z oryginałem. Organ podkreślił, iż skarżącej kilkakrotnie przesyłano kserokopie dokumentów. Dodał, iż w tej sytuacji nie ma zastosowania art. 74 § 2 kpa zgodnie z którym odmowa umożliwienia stronie przeglądania akt sprawy, sporządzania z nich notatek i odpisów, uwierzytelniania takich odpisów lub ich wydania następuje w drodze postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270) zwanej dalej p.p.s.a. Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 tej ustawy zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.
Uregulowanie zawarte w tym przepisie daje sądowi administracyjnemu podstawę do uwzględnienia skargi na bezczynność tylko w przypadku istnienia jej w dacie orzekania, bowiem przepis ten uprawnia do wydania orzeczenia o zobowiązaniu organu administracji do wydania określonego aktu albo dokonania czynności wówczas, gdy organ administracji pozostaje w zwłoce w ich wydaniu w dacie wyrokowania. Omawiany przepis jak i inne uregulowania zawarte w cytowanej ustawie nie dają podstawy do wydania przez sąd administracyjny orzeczenia stwierdzającego, że organ administracji pozostawał w bezczynności w załatwieniu sprawy, jeśli w dacie orzekania ta bezczynność nie istnieje.
W sprawie niniejszej bezspornym jest, iż Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w dniu 25 lipca 2007 roku, a więc przed wpłynięciem przedmiotowej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, przesłał skarżącej kopie żądanych dokumentów. Ponieważ w aktach sprawy przesłanych organowi przez (...) Urząd Wojewódzki znajdują się jedynie kopie dokumentów, organ nie mógł ich poświadczyć za zgodność z oryginałem. W tej sytuacji nie można podzielić stanowiska skarżącej, iż organ administracji pozostaje w bezczynności.
Słusznym jest stanowisko organu, iż w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania art. 74 § 2 kpa albowiem, zgodnie z brzmieniem tegoż przepisu tylko odmowa umożliwienia stronie przeglądania akt sprawy, sporządzania z nich notatek i odpisów, uwierzytelnienia takich odpisów lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Taka sytuacja w sprawie, jak już wskazano powyżej, nie zachodzi.
Skoro, zatem w dacie orzekania przez Sąd bezczynność organu nie istniała, brak jest podstaw do wydawania orzeczenia stwierdzającego pozostawanie organu administracji w bezczynności.
Z tych względów na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) orzeczono jak w sentencji.