Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Anna Sękowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anita Wielopolska Sędzia WSA Marzena Milewska - Karczewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 21 listopada 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Prezydenta Miasta C. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o przyznanie wynagrodzenia kuratorowi 1. zobowiązuje Prezydenta Miasta C. do rozpoznania wniosku M. S. poprzez wydanie aktu z zakresu administracji publicznej w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta Miasta C. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Prezydenta Miasta C. na rzecz M. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M. S., pismem z 10 kwietnia 2019 r., wniosła skargę na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie niezałatwienia jej wniosku o przyznanie wynagrodzenia kuratorowi ustanowionemu dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 7, 8 i 34 § 1 K.p.a., poprzez nieustalenie i nieprzyznanie kuratorowi wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych w sprawie. Skarżąca podniosła, że postanowieniem Sądu Rejonowego w [...] została ustanowiona kuratorem celem reprezentowania nieznanego z miejsca pobytu G. R., w ramach postępowania administracyjnego, o którym mowa w art. 27 ust. 7 ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Ustanowienie kuratora nastąpiło na wniosek organu administracji publicznej - Prezydenta Miasta [...]. W odpowiedzi na wniosek o przyznanie wynagrodzenia, skarżąca otrzymała jedynie pisemną informację, że została jej przyznana jednorazowa nagroda za sumienne wykonywanie obowiązków pracownika MOPS-u. Formą rozstrzygnięcia w sprawie kosztów powinno być postanowienie, co wynika z art. 264 § 1 K.p.a. Prezydent Miasta [...] nie wydał postanowienia o kosztach.
Podnosząc takie zarzuty skarżąca wniosła o uznanie uprawnienia, tj. ustalenie i przyznanie kuratorowi wynagrodzenia wraz ze zwrotem wydatków w sprawie wszczętej na podstawie art. 27 ust. 7 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc że przyznanie wynagrodzenia nie jest aktem wydanym w trybie postępowania administracyjnego, gdyż dotyczy relacji między organem a osobą trzecią, pełniącą funkcje pomocniczą w postępowaniu zasadniczym, prowadzącym do wydania decyzji. Nie ma podstaw prawnych, aby organ przyznał skarżącej wynagrodzenie na podstawie art. 264 § 1 K.p.a. Ponadto, organ wskazał, że przyznanie wynagrodzenia na rzecz skarżącej byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bowiem podczas pełnienia funkcji kuratora dla osoby nieznacznej z miejsca pobytu skarżąca nie ponosiła kosztów związanych z postępowaniem administracyjnym, a czynności przez nią wykonywane były w godzinach pracy jako pracownika MOPS-u w [...]. Organ zaznaczył także, że skarżąca otrzymała w latach 2012-2015 nagrodę roczną, której wysokość była wyższa od innych pracowników ze względu na pełnienie funkcji kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi jest bezczynność organu w zakresie wydania innego niż decyzja lub postanowienie aktu z zakresu administracji publicznej, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej "P.p.s.a."), tj. przyznania wynagrodzenia przedstawicielowi nieobecnej strony postępowania administracyjnego, ustanowionemu na wniosek organu administracyjnego zgłoszony na podstawie art. 34 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2018 r., poz. 2096, ze zm.; dalej: "K.p.a.").