Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Łukasz Krzycki, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 maja 2015 r. sprawy ze skargi H. D. i M. D. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia odwołania 1. umarza postępowanie sądowe w przedmiocie zobowiązania Ministra Infrastruktury i Rozwoju do rozpatrzenia odwołania skarżących od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...]; 2. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Rozwoju pozostawał w bezczynności w rozpatrzeniu odwołania skarżących od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] i że miała ona charakter rażący; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżących kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

P. M. i H. D., wnieśli skargę, w której wskazali, że dotyczy ona przewlekłego prowadzenia postępowania przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie rozpatrzenia ich odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] maja 2013 r.

Uzasadniając skargę opisano przebieg sprawy zainicjowanej wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z [...] października 2007 r. (w części dotyczącej odmowy zwrotu części nieruchomości stanowiącej działkę o oznaczonym numerze). Wskazano, że po szeregu uprzednich orzeczeń organów różnych instancji, Wojewoda [...] wydał decyzję z [...] maja 2013 r., od której skarżący wnieśli odwołanie. Pismem z 3 lipca 2013 r., przekazanym im do wiadomości, organ I. instancji przekazał akta organowi odwoławczemu. Było to ostatnie pismo, jakie otrzymali w tej sprawie. W związku z tym nie wykonano żadnej czynności od blisko półtora roku.

Skarżący wnieśli o zwrot kosztów postępowania sądowego.

W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej oddalenie. Opisano również cały przebieg sprawy wskazując:

- Skarżący 19 czerwca 2013 r. nadali w urzędzie pocztowym swoje wcześniejsze pismo z 6 października 2010 r., stanowiące odwołanie od decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2010 r.; uznać zatem należy, że wnieśli odwołanie od decyzji Wojewody [...] z [...] maja 2013 r., podnosząc te same zarzuty, jakie zostały sformułowane we wcześniejszym odwołaniu,

- pismem z 3 lipca 2014 r. Skarżący wezwali organ odwoławczy do załatwienia sprawy,

- postanowieniem z [...] stycznia 2015 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] maja 2013 r. przez odwołującego się p. M. D. i postanowieniem z tego samego dnia organ stwierdził niedopuszczalność odwołania p. H. D. od tej decyzji.

Sąd zważył, że z treści skargi wynika, że w istocie przedmiotem zaskarżenia była bezczynność organu odwoławczego, nie zaś przewlekłość jego postępowania (rozumiana, jako dokonywanie czynności pozornych skutkujących bezzasadnym przedłużaniem postepowania) i w tym zakresie rozpoznawał sprawę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Bezczynność organu administracji publicznej, w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zam.) ma miejsce, gdy w prawnie ustalonym terminie organ administracji nie podejmuje czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie kończy go wydaniem w terminie stosownego aktu, lub nie podjął wymaganej czynności. Dla skuteczności skargi nie ma znaczenia, z jakich powodów określony akt nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, a w szczególności czy przewlekłe prowadzenie postępowania zostało spowodowane zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu w ich podjęciu lub dokonaniu (patrz: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, str. 86).

Strona 1/2