Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski Protokolant Aleksandra Markiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Burmistrza D. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta D. do rozpoznania punktu 2 wniosku skarżącego z dnia 18 września 2012 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi zobowiązanemu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że bezczynność Burmistrza Miasta D. w rozpoznaniu wniosku skarżącego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa: III. odstępuje od orzeczenia o wymierzeniu Burmistrzowi Miasta D. grzywny; IV. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego M. K. kwotę 100 (słownie: sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M. K. pismem z dnia 18 września 2012 r. przesłanym drogą elektroniczną do Burmistrza Miasta D. wniósł o udzielenie informacji publicznej w następującym zakresie: 1) którzy pracownicy Urzędu Miejskiego w D. mają do dyspozycji poza godzinami pracy służbowe telefony komórkowe - z podaniem imion i nazwisk, 2) którzy pracownicy i jakie to były kwoty - dokonali wpłat na prywatne rozmowy ze służbowych telefonów komórkowych - z prośbą o podanie danych za rok 2011, 2012 - w rozbiciu na każdego pracownika. Podał, że prosi o przesłanie informacji na adres wskazany w nagłówku.
W dniu 5 lutego 2013 r. wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Burmistrza Miasta D.
Podał, że zaskarża bezczynność Burmistrza Miasta D. na podstawie art. 52 § 3 p.p.s.a. i art. 3 § 7 pkt 4 p.p.s.a. polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej o jaką wystąpił wnioskiem z dnia 18 września 2012 roku, a zgodnie z art. 2 i 13 u.d.i.p. organ takiej informacji powinien udzielić w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.
W związku z powyższym wniósł o zobowiązanie Burmistrza Miasta do udostępnienia informacji publicznej o jaką wystąpił skarżący wnioskiem z dnia 18 września 2012 r. i zasądzenie kosztów postępowania.
Uzasadniając skargę podał, że skarga na bezczynność organu w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. W związku z tym twierdzeniem przedstawił szeroką argumentację z powołaniem się na orzecznictwo sądów administracyjnych i piśmiennictwo. Zawarł też rozważania dotyczące zakresu stosowania do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) - dalej u.d.i.p. lub ustawa przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
Odnosząc się zaś do istoty skargi stwierdził, że stan faktyczny przedstawia się w ten sposób, że wnioskiem z dnia 18 września 2012 r. wystąpił do organu o udzielenie informacji opisanych na wstępie w pkt 2. Pismem z dnia 13 listopada 2012 r. organ poinformował wnioskodawcę, iż informacja, o którą się ubiegał nie jest informacją publiczną.
Pomimo upływu ustawowego terminu przewidzianego na udzielenie informacji publicznej do dnia złożenia skargi żądana informacja nie została udostępniona.
W odpowiedzi na skargę organ wezwał o jej oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podał, że nie zachodzi bezczynność organu administracji publicznej.
Wskazał, że bezczynność organu ma miejsce wówczas gdy w terminie ustalonym przez przepisy prawa organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub nie zakończył postępowania wydaniem decyzji, postanowienia bądź też innego aktu lub nie podjął czynności, do których był prawnie zobowiązany.
Tymczasem organ pismem z dnia 28 września 2012 r. poinformował skarżącego odnośnie jego wniosku z dnia 18 września 2012 r. o wydłużeniu terminu załatwienia sprawy. Wnioskodawca odebrał powyższe pismo w dniu 2 października 2012 r.
Pismem z dnia 13 listopada 2012 r. została udzielona skarżącemu informacja dotycząca punktu 1 wniosku, odnosząc się zaś do pkt 2 wniosku organ poinformował skarżącego, że żądana informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. bowiem informacja ta nie zawiera informacji w sprawach publicznych.