Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym trybie uproszczonym w Wydziale IV w dniu 10 lutego 2021 r. sprawy ze skargi M. O. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2018/2019 I. stwierdza bezczynność Wojewody D. w rozpoznaniu wniosku skarżącej z dnia [...] września 2018 r.; II. orzeka, że bezczynność, o której mowa w pkt I wyroku, miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody D. do załatwienia wniosku skarżącej, o którym mowa w pkt I wyroku; IV. przyznaje na rzecz strony skarżącej od Wojewody D. sumę pieniężną w wysokości 500 (słownie: pięćset) złotych; V. oddala dalej idącą skargę; VI. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem M. O. (dalej: strona, skarżąca) z dnia [...] września 2018 r., złożonym w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w D. (dalej: MOPS), którym domagała się ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na okres 2018/2019 na dwoje dzieci - syna i córkę. Powyższy wniosek w dniu [...] września 2018 r. przekazano do D. Urzędu Wojewódzkiego we W. w celu ustalenia, czy w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, albowiem ojciec dziecka był zatrudniony na terenie [...].
Pismem datowanym na dzień [...] sierpnia 2020 r. strona złożyła ponaglenie na bezczynność organu.
Pismem z dnia [...] listopada 2020 r. (data wpływu do organu : [...] listopada 2020 r.) strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Wojewody D. w sprawie wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego. Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 30 dni oraz domagała się nałożenia grzywny na organ administracyjny oraz przyznania na jej rzecz sumy pieniężnej - w wysokości po 1000 zł - ze względu na rażące naruszenie prawa w zakresie przekroczenia terminów, jak również brak odpowiedzi na ponaglenie.
Wojewoda w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podnosząc, że jego właściwość w sprawie wynika z art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 1428), którą od dnia 1 stycznia 2018 r. wprowadzono zmiany w zakresie organizacji rozpatrywania spraw dotyczących świadczeń rodzinnych i wychowawczych, w których mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Z tym dniem przekazano Wojewodzie D. do załatwienia [...] 000 spraw, natomiast napływ kolejnych wniosków spowodował zwiększenie ilości prowadzonych obecnie postępowań. Uniemożliwia to organowi bieżące monitorowanie i wywiązanie się z kodeksowych terminów załatwienia spraw. W tym zakresie organ wskazał, że wydaje miesięcznie około [...]000 decyzji i informacji w sprawach z zakresu koordynacji świadczeń, wykorzystując w pełnym zakresie zasoby kadrowe i środki finansowe, jakimi dysponuje na ten cel. W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy brak podstaw do uznania, że przekroczenie terminu rozpoznania sprawy jest pozbawione racjonalnego uzasadnienia, czy wręcz nieznajdujące żadnego uzasadnienia. Nie wynika również z lekceważenia wniosków strony i braku woli załatwienia sprawy.
Organ podkreślił, że w rozpoznawanej sprawie, w dniu [...] grudnia 2020 r. wydał informację nr [...] oraz decyzję [...] rozstrzygające o uprawnieniach skarżącej do wnioskowanego świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2018/2019 wobec czego żądanie skargi zobowiązania organu do załatwienia sprawy jest bezprzedmiotowe. Dodatkowo organ wywodził, że skarżąca nie uzasadniła w ogóle żądania przyznania jej sumy pieniężnej, która nie ma charakteru odszkodowawczego. Tego rodzaju dodatkowy środek o charakterze dyscyplinująco - represyjnym powinien być stosowany w szczególnie drastycznych przypadkach zwłoki organu w załatwieniu sprawy, a więc w takich sytuacjach, gdzie oceniając całokształt działań organu można dojść do przekonania, że noszą one znamiona celowego unikania podjęcia decyzji, a przy tym istnieje uzasadniona obawa, że bez tej dodatkowej sankcji organ nadal nie będzie respektować obowiązków wynikających z Kodeksu postępowania administracyjnego. Natomiast organ wykazał, że z jego strony nie brakuje woli załatwienia sprawy, a przedłużające się oczekiwanie strony na decyzję ma swe uzasadnienie w trudnościach związanych z zapewnieniem obsady kadrowej w D. Urzędzie Wojewódzkim i ograniczeniami finansowymi tej jednostki budżetowej w zderzeniu z ilością spraw, jakie przyszło temu organowi załatwić. Ponadto z uwagi na załatwienie sprawy skarżącej przyznanie sumy pieniężnej lub wymierzenie grzywny w niniejszej sprawie nie będzie miało charakteru dyscyplinującego.