Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.), Maria Wiśniewska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej rozpoznawał sprawę ze skargi kasacyjnej Anny W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2004 r. sygn. akt I SA 1263/02 w sprawie ze skargi Anny W. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 16 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odszkodowaniu za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.
Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ przeszła z mocy prawa na własność Państwa działka nr 4/01 o powierzchni 2.767 m2 położona w K., będąca własnością Anny W.
Decyzją z dnia 25 kwietnia 1986 r. (...) Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w T., na podstawie art. 58 i 59 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ przyznał odszkodowanie w kwocie 1.630.482 nieznanej z miejsca pobytu, jak podano, Annie W. Decyzja została wywieszona na tablicy ogłoszeń. Następnie odszkodowanie złożono w depozycie sądowym, podając że Anna W. nie żyje. W 1987 r. Anna W. zgłosiła się do Urzędu Miejskiego w T. i odebrała odszkodowanie. W 2001 r. wystąpiła zaś o stwierdzenie nieważności decyzji odszkodowawczej z dnia 25 kwietnia 1986 r., zarzucając, że bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym.
Wojewoda M. decyzją z dnia 15 stycznia 2002 r. (...) odmówił stwierdzenia nieważności decyzji odszkodowawczej. W uzasadnieniu stwierdził, że pozbawienie strony udziału w postępowaniu może tylko prowadzić do jego wznowienia, ale nie stanowi rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Orzeczenie to utrzymał w mocy Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 16 kwietnia 2002 r. (...). Wskazał przy tym, że strona nie przedstawiła nowego zarzutu, a decyzja została skierowana w stosunku do strony- właścicielki nieruchomości.
W skardze z 22 maja 2002 r. Anna W. zarzuciła, że decyzję odszkodowawczą wydano z rażącym naruszeniem prawa procesowego i stąd podlegała ona stwierdzeniu nieważności. W odpowiedzi Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.
Wyrokiem z dnia 26 marca 2004 r. I SA 1263/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. W uzasadnieniu wskazał, że instytucja stwierdzenia nieważności nie służy usuwaniu wad postępowania administracyjnego, a podana przyczyna mieści się w przesłankach wznowienia postępowania.
Od tego wyroku Anna W., działająca przez adwokata, wniosła w dniu 11 czerwca 2004 r. skargę kasacyjną. Zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi oczywiste naruszenie prawa, tj. art. 156 par. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./, przez jego niezastosowanie. Wniosła przy tym o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Podała, że powoływane naruszenie spowodowało, że strona w postępowaniu administracyjnym nie mogła brać udziału we wszystkich czynnościach, ani zgłaszać zarzutów co do wartości odszkodowania, które zostało zaniżone. Praktycznie wydano też decyzję do strony, w świetle dokumentów, nie żyjącej. Podkreśliła, że zaskarżony wyrok narusza też art. 21 Konstytucji oraz art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, nie wskazując na czym to naruszenie polegało.