Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Zbigniew Rausz ( spr. ), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jana B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 maja 2004 r. sygn. akt II SA/Lu 728/03 w sprawie ze skargi Jana B. na decyzję Wojewody L. z dnia 20 maja 2003 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 28 maja 2004 r., II SA/Lu 728/03 oddalił skargę Jana B. na decyzję Wojewody L. z dnia 20 maja 2003 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości o powierzchni 749 m2, obecnie część działki nr 220/04, obręb 6 - C., arkusz mapy 11
W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że z uzasadnienia decyzji Wojewody L., o której wyżej mowa wynika, że w przedmiotowej sprawie toczyło się już postępowanie administracyjne zakończone decyzją Prezydenta Miasta L. z dnia 25 stycznia 2001 r. (...), utrzymaną w mocy decyzją Wojewody L. z dnia 23 maja 2001 r. (...). Jan B. zaskarżył tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie, który wyrokiem z dnia 19 listopada 2002 r., II SA/Lu 937/01 skargę oddalił. W dniu 21 listopada 2002 r. Jan B. ponownie złożył do Prezydenta Miasta L. wniosek o zwrot części wywłaszczonej nieruchomości o pow. 749 m2 /aktualnie działki nr 220/4/. Organ II instancji stwierdził wobec tego, iż ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie w tej samej sprawie nowej decyzji bez uchylenia poprzedniej spowodowałoby naruszenie zasady trwałości decyzji ostatecznej, a w konsekwencji prowadziłoby do nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa/.
Powyższą decyzję zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie Jan B. Wskazał on, iż o zwrot wywłaszczonej nieruchomości wystąpił dnia 20 listopada 1997 r., ponieważ od wydania decyzji o wywłaszczeniu nic się na tych działkach nie działo. Podniósł też, że co do działki przekazanej Spółdzielni Mieszkaniowej "R." nie wnosi żadnych żądań, zaś, co do działki o pow. 749 m2, będącej w posiadaniu Gminy L. żąda jej zwrotu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie uwzględnił skargi.
W ocenie Sądu organy obu instancji słusznie stwierdziły, że postępowanie w sprawie wszczętej przez Jana B. w dniu 21 listopada 2002 r. podlega umorzeniu ze względu na okoliczność, iż w sprawie tej została wydana już ostateczna decyzja, która podlegała kontroli sądu administracyjnego. Ponadto skarżący nie podaje jakichkolwiek nowych okoliczności faktycznych czy prawnych, które skutkowałyby ponownym rozpoznaniem jego sprawy przez organy administracji publicznej. W oparciu zaś o przepis art. 16 par. 1 Kpa uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w Kodeksie lub ustawach szczególnych. Na gruncie niniejszej sprawy takie przypadki nie występują. Wobec tego postępowanie stało się bezprzedmiotowe i zgodnie z przepisem art. 105 par. 1 Kpa podlegało umorzeniu. Niezasadny jest też, zdaniem Sądu, zarzut skarżącego, iż wniosek jego w tej sprawie został złożony w dniu 20 listopada 1997 r. Wniosek ten, bowiem odnosi się do sprawy już rozstrzygniętej, co do istoty decyzją ostateczną. Zaś wniosek z dnia 21 listopada 2002 r. odnosi się, pomimo jego ograniczenia, tylko do jednej działki, do poprzedniego postępowania. Tak, więc, nie ma żadnego prawnego znaczenia w rozpoznawanej sprawie ograniczenie wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości w sytuacji, gdy wchodzi to w zakres zakończonego prawomocnym rozstrzygnięciem postępowania.