Przepis art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ pozwala sądowi, rozpoznającemu skargę na określony akt lub czynność organu, na orzekanie w stosunku do aktów lub czynności wydanych w innych postępowaniach w tej samej sprawie w znaczeniu materialnoprawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2004 r., IV SA 2335/03 w sprawie ze skargi Katarzyny i Ireneusza L. na niewykonanie przez Prezydenta Miasta R. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2002 r. w przedmiocie wymierzenia grzywny - oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę Katarzyny i Ireneusza L. i wymierzył Prezydentowi Miasta R. grzywnę w kwocie 1.100 zł za niewykonanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2002 r., IV SAB 194/02. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd przyjął, iż wyrokiem z dnia 4 grudnia 2002 r. organ został zobowiązany do załatwienia sprawy z wniosku skarżących w terminie 30 dni od daty otrzymania wyroku. Wyrok został doręczony organowi w dniu 3 kwietnia 2003 r. Pierwsze zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego oraz o wyznaczeniu rozprawy podjęte 11 czerwca 2003 r., doręczono skarżącym w dniu 7 lipca 2003 r. Pismem z dnia 16 maja 2003 r. skarżący wezwali organ do wykonania wyroku. Dopiero 22 września 2003 r. organ wydał decyzję o umorzeniu postępowania. Skoro wyrok Sądu nie został wykonany w terminie spełnione zostały warunki wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 154 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
W skardze kasacyjnej Prezydent Miasta R. wskazał jako podstawy kasacyjne naruszenia przepisów art. 135, art. 141 par. 4 oraz art. 154 par. 1, 3 i 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną naruszenie wskazanych przepisów polega na tym, że Sąd nie uwzględnił opóźnień spowodowanych przez skarżących, ponadto nie zajął się wszystkimi postępowaniami prowadzonymi w granicach tej sprawy. Do skargi kasacyjnej dołączony został wykaz spraw dotyczących zmiany ukształtowania terenu i spływu wód opadowych na gruncie obejmującym działki nr 8/1 i 9/1 przy ul. W. w R.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw. Podstawą do wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie wyroku był przepis art. 154 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Naruszenia tego przepisu przez Sąd nie uzasadniają w żadnej mierze okoliczności, na które powołano się w skardze kasacyjnej. W szczególności to, że skarżący wnieśli do organu wiele podań i toczyły się w związku z tym liczne sprawy nie jest okolicznością, która ma istotne znaczenie w sytuacji, gdy dotyczy to spraw podjętych po upływie terminu do załatwienia sprawy określonej w wyroku NSA z dnia 4 grudnia 2002 r. W wykazie spraw dołączonych do skargi kasacyjnej wymienia się przede wszystkim pisma i orzeczenia administracyjne z drugiej połowy 2003 r. oraz z 2004 r., podczas gdy wyznaczony przez sąd termin załatwienia sprawy upływał w maju 2003 r. Nie jest również przekonujący argument, że przewlekłość postępowania była spowodowana przez skarżących, skoro pierwsze czynności /zawiadomienie o wszczęciu postępowania oraz o wyznaczeniu rozprawy/ podjęte zostały przez organ dopiero w czerwcu 2003 r.
Nie jest natomiast zrozumiałe stawianie zarzutu naruszenia przepisu art. 135 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który sprowadza się do tego, że Sąd nie zajął się wszystkimi postępowaniami prowadzonymi w granicach danej sprawy. Powołany przepis pozwala sądowi, rozpoznającemu skargę na określony akt lub czynność organu, na orzekanie w stosunku do aktów lub czynności wydanych w innych postępowaniach w tej samej sprawie w znaczeniu materialnoprawnym. Stosowanie tego przepisu w toku rozpoznawania skargi, o której mowa w art. 154 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z reguły nie wchodzi w rachubę. Powstaje bowiem pytanie jakie środki w celu usunięcia naruszenia prawa oraz w stosunku do jakich aktów lub czynności miał stosować sąd rozpoznając skargę wniesioną w związku z niewykonaniem przez organ wyroku sądu.
Uzasadnienie zaskarżonego wyroku odpowiada wymaganiom określonym w art. 141 par. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a wobec tego szerzej nie uzasadniony zarzut naruszenia tego przepisu należało uznać również za nietrafny.
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.