Decyzja nacjonalizacyjna oraz decyzja o zatwierdzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego są ze sobą nierozerwalnie związane i dlatego oczywiste jest, iż niestwierdzenie zaistnienia przesłanki z art. 156 par. 2 Kpa w odniesieniu do decyzji nacjonalizacyjnej jest ostateczne oraz prawomocne i przesądza o konieczności stwierdzenia nieważności również orzeczenia zatwierdzającego protokół zdawczo-odbiorczy tego przedsiębiorstwa, jak też o tym, że orzeczenie to nie mogło wywołać nieodwracalnych skutków prawnych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Huty Szkła "W." SA w S. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2003 r. IV SA 1324/03 w sprawie ze skargi Huty Szkła "W." SA w S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 11 grudnia 2002 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia zatwierdzającego protokół zdawczo-odbiorczy - oddala skargę kasacyjną; (...).
Wyrokiem z dnia 21 listopada 2003 r. IV SA 1324/03 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi Huty Szkła "W." SA w S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 11 grudnia 2002 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia zatwierdzającego protokół zdawczo-odbiorczy, oddalił skargę.
W uzasadnieniu tego wyroku powołując się na zaskarżoną decyzję Naczelny Sąd Administracyjny podał, iż orzeczeniem z dnia 14 lutego 1948 r. Minister Przemysłu i Handlu orzekł o przejęciu przedsiębiorstwa Huta Szkła "W." Spółka z o.o. w S. na własność Państwa, a następnie, na podstawie par. 75a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa, zatwierdził orzeczeniem z dnia 15 maja 1956 r. protokół zdawczo-odbiorczy tego przedsiębiorstwa.
Toczące się od 1992 r., długotrwałe postępowanie nadzorcze doprowadziło ostatecznie do prawomocnego /w wyniku wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego/ stwierdzenia przez Ministra Gospodarki nieważności orzeczenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 lutego 1948 r. Minister Infrastruktury uznał, że zaistniały warunki do dokonania oceny legalności orzeczenia Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 15 maja 1956 r.
Minister Infrastruktury podniósł, iż w świetle par. 75a rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa - zatwierdzony protokół zdawczo-odbiorczy był integralną częścią orzeczenia właściwego ministra o przejściu lub przejęciu przedsiębiorstw na własność Państwa.
Uznanie za nieważne orzeczenia o przejęciu przedmiotowego przedsiębiorstwa wywołuje konieczność przyjęcia jego nieistnienia "od początku". Nie było więc podstaw do orzeczenia o zatwierdzeniu protokółu zdawczo-odbiorczego, skoro przesłanką orzeczenia o zatwierdzeniu protokółu zdawczo-odbiorczego było uprzednie znacjonalizowanie przedsiębiorstwa. Uznanie tej przesłanki za niebyłej powoduje stwierdzenie, że orzeczenie z dnia 15 maja 1956 r. o zatwierdzeniu protokółu zdawczo-odbiorczego jest obciążone wadą kwalifikowaną wskazaną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Orzekający w sprawie organ nie dopatrzył się przy tym wystąpienia nieodwracalnych skutków prawnych orzeczenia, w rozumieniu art. 156 par. 2 Kpa. Zauważył przy tym, że zbycie przez stronę skarżącą nieruchomości objętej kwestionowaną decyzją o zatwierdzeniu protokółu zdawczo-odbiorczego nie mogło wywołać nieodwracalnych skutków prawnych, bowiem nastąpiło już "po wydaniu pierwszej decyzji o unieważnieniu decyzji nacjonalizacyjnej".
Dopuszczalne jest zaś stwierdzenie nieważności orzeczeń nacjonalizacyjnych, jeżeli sprzedaż lub oddanie w użytkowanie wieczyste mienia znacjonalizowanego przedsiębiorstwa nastąpiło w toku postępowania nadzorczego.
Skutki prawne późniejszych zdarzeń nie mogą stanowić podstawy do oceny, że orzeczenie nacjonalizacyjne - wydane z rażącym naruszeniem prawa - wywołało nieodwracalne skutki prawne. Kwestia wystąpienia nieodwracalnych skutków prawnych może być natomiast rozważana w ewentualnym postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej.