Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Lubelskiego w przedmiocie anulowania czynności materialno
Tezy

Prawo własności do lokalu nie pozostaje bez wpływu na czynność materialno-techniczną jaką jest zameldowanie w lokalu będącym przedmiotem tego prawa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska /spr./, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Zbigniew Rausz, Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. D. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 17 grudnia 2003r. sygn. akt II SA/Lu 407/03 w sprawie ze skargi P. D. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] marca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ewidencja ludności
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 17.12.2003 r. sygn. akt II SA/Lu 407/03, Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie oddalił skargę P. D. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...].03.2003 r. nr [...]. Decyzją tą Wojewoda Lubelski, po rozpatrzeniu odwołania P. D. od decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...].01.2003 r. nr [...] orzekającej o wymeldowaniu go z pobytu stałego, uchylił decyzję organu I instancji w całości i anulował czynność materialno-techniczną polegającą na zameldowaniu na pobyt stały. W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że art.15 ust.2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.) - który stanowił podstawę decyzji organu I instancji - zgodnie z którym wymeldowanie następuje w sytuacji, gdy osoba zameldowana opuściła dotychczasowe miejsce pobytu stałego bez wymeldowania, ma zastosowanie wyłącznie, gdy uprzednio dokonana czynność materialno-techniczna polegająca na zameldowaniu była prawidłowa, natomiast w przypadku, gdy osoba zameldowana na pobyt stały nie spełniała w dacie tej czynności warunków przewidzianych w art.9, 10 i 11 tej ustawy, tj. nie przebywała pod wskazanym adresem, organ administracyjny z urzędu winien uchylić taką wadliwą czynność, która rodzi jedynie domniemanie o zameldowaniu pod danym adresem. W rozpatrywanej sprawie bezsporne jest, że P. D., co przyznaje, w lokalu, w którym został zameldowany dnia 28.11.2001 r., nie zamieszkiwał i nie zamieszkuje, co, choć było spowodowane czynnikami obiektywnymi, to jednak nie wykazał, że poczynił jakiekolwiek kroki w celu wejścia w posiadanie lokalu (P. D. jest współwłaścicielem lokalu, o zameldowanie w którym się ubiegał), zatem uzasadnione było stanowisko Wojewody, że dane stanowiące podstawę do zameldowania były nieprawdziwe, co dawało podstawę do anulowania czynności, na podstawie art.47 ust.2 cyt. ustawy - stwierdził Sąd.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł P. D., reprezentowany przez adwokata, domagając się jego uchylenia i zarzucając: rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art.6 ust.1 w zw. z art.4 pkt 1 oraz art.47 ust.2, art. 15 ust.2, art.9 ust.2 i innych cyt. ustawy o ewidencji i dowodach osobistych, poprzez przyjęcie, iż zameldowanie rodzi jedynie domniemanie, że dana osoba mieszka pod wskazanym adresem, które może być obalone na podstawie art. 47 ust.2 i zastosowanie tego przepisu wobec skarżącego wskazuje pominięcie przesłanki art.6 ust.1 w zw. z art.4 pkt 1 ustawy, mające pierwszeństwo w analizie stanu prawnego i faktycznego i pominięcie faktu, że jest on współwłaścicielem, co daje mu prawo zgłoszenia stałego miejsca pobytu rodzące po stronie organu obowiązek przyjęcia tego zgłoszenia i dokonania czynności materialno-technicznej zameldowania na podstawie tego zgłoszenia oraz rażące naruszenie przepisów postępowania - art. 139, 6, 7, 8, 9, 10, 11 i in. kpa, jeżeli mogły mieć wpływ na treść orzeczenia, a polegające na nie uzasadnieniu przepisów służących załatwieniu sprawy, nie wzięciu pod uwagę wszystkich okoliczności sprawy, pominięciu faktu uzasadniającego wieloletnie zamieszkiwanie, nie dokonanie oceny czynności sprawdzających, nie zwrócenie się o udzielenie informacji czy przedstawienie dokumentów (np. wypis z księgi wieczystej), a ograniczenie się przez organ tylko do krótkiego protokołu i doręczenia decyzji stronom.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ewidencja ludności
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda