Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski, Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska, Leszek Włoskiewicz (spr.), Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej "P." w K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2003 r. sygn. akt I SA 2752/01 w sprawie ze skargi Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej "P." w K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 4 września 2001 r. (...) w przedmiocie wznowienia postępowania uwłaszczeniowego oddala skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 września 2003 r. I SA 2752/01 oddalił skargę Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej "P." w K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 4 września 2001 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Ś. z dnia 12 lipca 2001 r. (...), którą odmówiono wznowienia postępowania uwłaszczeniowego, zakończonego decyzją tego organu z dnia 20 kwietnia 1999 r. (...) stwierdzającą, że na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ z dniem 5 grudnia 1990 r. (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego /którego następcą prawnym jest Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego "K." S.A. w K./ nabyło prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu Skarbu Państwa stanowiącego działkę nr 4003/4 o powierzchni 0,2197 ha, położoną przy ul. K. w K.
Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa "P." domagała się wznowienia postępowania uwłaszczeniowego dlatego, że nie brała w nim udziału, dysponowała zaś gruntem na podstawie umowy użyczenia i wzniosła w 1996 r. budynek wielorodzinny.
Obydwa organy uznały, że - i sąd podzielił to stanowisko - Spółdzielnia "P." nie może żądać wznowienia, gdyż - będąc tylko podmiotem korzystającym z gruntu na podstawie umowy użyczenia, czy też wcześniej dzierżawy - nie była legitymowana do udziału w postępowaniu uwłaszczeniowym jako strona, której interesu prawnego lub obowiązku dotyczyło to postępowanie.
Sąd wyjaśnił, że - w świetle przepisów, na których podstawie została wydana decyzja uwłaszczeniowa - stronami postępowania uwłaszczeniowego są Skarb Państwa - jako właściciel gruntu - i państwowa osoba prawna.
W skardze kasacyjnej Spółdzielnia "P." zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa w związku z art. 28 Kpa, mające istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż skutkujące odmową przyznania skarżącej przymiotu strony postępowania uwłaszczeniowego, a ponadto naruszenie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ oraz art. 208 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /j.t. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ przez błędną wykładnię tych przepisów i niewłaściwe ich zastosowanie.
Spółdzielnia podała w uzasadnieniu, że uwłaszczenie nie może naruszać praw osób trzecich, i jako osoba trzecia, która wzniosła budynek wielorodzinny, była legitymowana do udziału w postępowaniu uwłaszczeniowym, gdyż władała gruntem na podstawie umów, ponadto ma roszczenie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i przeniesienia własności budynku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarżący zarzuca naruszenie przepisów postępowania, lecz powołuje przepisy, które - w świetle art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - nie miały zastosowania w postępowaniu sądowym.
Zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, w związku z art. 28 Kpa, można odnieść tylko do organów wznowieniowych.
Natomiast, jeżeli sąd dokonał błędnej oceny stanowiska prezentowanego przez organy wznowieniowe - jak właśnie utrzymuje skarżący - to nie naruszył tych przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, lecz odpowiednie przepisy postępowania sądowego, gdyż oddalił skargę zamiast ją uwzględnić.
Skarżący zarzuca naruszenie prawa materialnego i wskazuje art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, podczas gdy decyzja uwłaszczeniowa została wydana na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
I tym razem skarżący zarzuca naruszenie przepisów, które nie miały zastosowania, podobnie jak również powołany art. 208 /ust. 2/ ustawy o gospodarce nieruchomościami, będący źródłem roszczenia dochodzonego wyłącznie w drodze cywilnoprawnej, poza postępowaniem administracyjnym.
Wprawdzie art. 200 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami nawiązuje do art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r., lecz jest to inny przepis niż powołany w skardze, której granice pozostają wiążące dla sądu kasacyjnego.
Wobec powyższego - uznając, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw - orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.