Odmienna ocena dowodów i wyprowadzanie na jej podstawie własnych wniosków co do stanu faktycznego sprawy w skardze kasacyjnej, bez wskazania przepisów postępowania, których naruszenie stanowi uchybienie mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie stanowi podstawy kasacyjnej w rozumieniu art. 174 i 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka, Zbigniew Rausz, Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2004r. marca 2004r. tkowskana rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S.-K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lipca 2003r. sygn. akt I SA 2379/01 w sprawie ze skargi P. S.-K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
P. S.-K., na podstawie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), wniósł skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lipca 2003r., sygn. akt I SA 2379/01, którym została oddalona skarga P. S.-K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] odmawiającą przyznania odszkodowania za nieruchomość, która przeszła na własność państwa na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy.
Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu W. z dnia [...], którą odmówiono przyznania P. S.-K. odszkodowania za nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. M. 51 i 51a, o powierzchni 643,43 m2. Jako podstawę prawną decyzji organy administracji wskazały przepis art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.), który określa przesłanki przyznania odszkodowania poprzedniemu właścicielowi (jego następcom prawnym) nieruchomości, która przeszła na własność państwa na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Organy ustaliły, iż w tej sprawie pozbawienie poprzedniego właściciela (jego następców prawnych) faktycznej możliwości władania działką przy ul. M. 51 i 51a nastąpiło przed 5 kwietnia 1958r. Odszkodowanie, na podstawie art. 215 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za działkę, która przed dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945r. mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, może być przyznane jedynie wówczas gdy poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania działką po dniu 5 kwietnia 1958r. Ustalenia co do czasu pozbawienia poprzedniego właściciela (jego następców prawnych) faktycznej możliwości władania działką organy dokonały na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę oraz wpisów w dzienniku budowy, a także aktu notarialnego, z których wynika, że działka została przekazana w posiadanie małżonkom J. i G. Z. w kwietniu 1958r., którzy od 29 marca 1958r. rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego na tej działce.
Zaskarżonym wyrokiem NSA w Warszawie oddalił skargę P. S.-K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], przyjmując, że brak jest podstaw do podważenia ustaleń faktycznych dokonanych przez organy administracji, zaś w ustalonym stanie faktycznym odmowa przyznania odszkodowania nie narusza przepisu art. 215 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W skardze kasacyjnej jako podstawa kasacyjna został wskazany przepis art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami. Zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną naruszenie tego przepisu polega na pominięciu ustalenia, że nieruchomość przy ul. M. 51 w W. przed dniem wejścia w życie powołanego dekretu z dnia 26 października 1945r., znajdowała się na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne, a nie na terenie przeznaczonym pod spółdzielcze jednorodzinne budownictwo przyzakładowe. Ponadto naruszenie art. 215 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami polega na przyjęciu wadliwego ustalenia, że poprzedni właściciel (jego następcy prawni) utracił posiadanie nieruchomości przed dniem 5 kwietnia 1958r., gdyż rodzina K. utraciła posiadanie tej nieruchomości dopiero w drugiej połowie 1958r.