Wniesienie przez wojewodę skargi do sądu, w trybie art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, jest wykonywaniem uprawnień nadzorczych. Skoro tak, to stroną postępowania sądowego, zarówno przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym jak i Naczelnym Sądem Administracyjnym może być wyłącznie gmina.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk (spr.), Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka, Jerzy Sulimierski, Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej 1) Rady Miasta Pabianice 2) A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 stycznia 2004 r. sygn. akt 3 II SA/Łd 1567/03 w sprawie ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miasta Pabianice z dnia 22 listopada 2002 r. Nr I/5/02 w przedmiocie powołania sekretarza Miasta Pabianice I. umarza postępowanie ze skargi kasacyjnej Rady Miasta Pabianice, II. oddala skargę kasacyjną A. M.
Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2004 roku, sygn. akt 3 II SA/Łd 1567/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miasta Pabianic z dnia 22 listopada 2002 r. Nr 1/5/02 w przedmiocie powołania sekretarza Miasta Pabianic - stwierdził niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały oraz orzekł, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do daty uprawomocnienie się wyroku.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył, że zaskarżoną uchwałą z dnia 22 listopada 2002 r. Rada Miasta Pabianic powołała A. M. do pełnienia funkcji sekretarza miasta. Wojewoda Łódzki, w ramach postępowania nadzorczego, wezwał Radę Miasta Pabianic do usunięcia naruszenia prawa w zakreślonym terminie a po jego upływie wniósł skargę do sądu, domagając się stwierdzenia jej nieważności. Według twierdzeń Wojewody A. M. nie posiada wyższego wykształcenia, jak tego wymagają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich /Dz. U Nr 61 poz. 707 ze zm./, wobec czego powołanie do pełnienia funkcji sekretarza miasta naruszało prawo. Sąd Wojewódzki uznając skargę Wojewody za uzasadnioną przyjął za ustalone, że mimo zaliczenia przez A. M., na studiach w ATK w W., wszystkich przedmiotów nie przystąpił do egzaminu dyplomowego i nie uzyskał dyplomu ukończenia uczelni a w konsekwencji nie legitymuje się wyższym wykształceniem. Oznacza to, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem zaś z uwagi na to, iż od daty jej podjęcia upłynął rok Sąd ograniczył się do stwierdzenia wydania uchwały z naruszeniem prawa, na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym w związku z art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U Nr 153 poz. 1270/.
Powyższy wyrok z dnia 28 stycznia 2004 roku, został zaskarżony do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargami kasacyjnymi przez Radę Miasta Pabianic oraz A. M. Skargi kasacyjne, niemal tożsame w swej treści, oparte zostały na zarzutach naruszenia : art. 93 ustawy o samorządzie gminnym, § 18 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 2003 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich oraz art. 77 kpa.
Pismem procesowym z dnia 2 lipca 2004 r. pełnomocnik Rady Miasta Pabianic cofnął skargę.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Postępowanie sądowe, wszczęte skargą kasacyjną Rady Miasta Pabianic, podlega umorzeniu. Stosownie do przepisu 60 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U Nr 153 poz. 1270/ cofnięcie skargi kasacyjnej wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W warunkach niniejszej sprawy tego rodzaju przesłanki nie występują wobec czego postępowanie sądowe, wszczęte skargą kasacyjną Rady Miasta Pabianic, podlega umorzeniu z mocy art. 161 § 1 w związku z art. 193 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., co orzeczono jak w pkt. I sentencji.