Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w przedmiocie odmowy przyznania własności czasowej do nieruchomości położonej w W. przy ul. R. 6 ozn. nr hip. [...].
Tezy

Wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego pochodzący od podmiotu nieuprawnionego co do zasady nie powinien doprowadzić do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej tak pozytywnego jak i niepozytywnego, lecz do stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania. jeżeli jednak wniosek złożony przez podmiot nieuprawniony, którym był organ administracji państwowej, został przyjęty i rozpatrzony przez właściwy organ, istotne jest czy był on akceptowany przez stronę, która pozostaje w zaufaniu do organów państwa nie może ponieść z tego tytułu szkody.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Janeczko, Sędziowie NSA Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.), Maria Wiśniewska, , Protokolant Beata Smulska, po rozpoznaniu w dniu 01 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2003 r. sygn. akt I S. A. 3304/01 w sprawie ze skargi A. B., R. B. i R. B. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania własności czasowej do nieruchomości położonej w W. przy ul. R. 6 ozn. nr hip. [...]. 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz A. B. kwotę 320 zł. (trzysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/6

OSK 8/04 U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 20 października 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi A. B., R. B. i R. B. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania własności czasowej do nieruchomości położonej w W. przy ul. R. 6 oznaczonej nr hipotecznym [...]- oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku podano, iż Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] Nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia [...] nr [...] o odmowie przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. R. 6 oznaczonej nr hipotecznym [...], jako powód takiego rozstrzygnięcia wskazując brak dowodu, aby byli właściciele złożyli wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu. Wniosek taki złożył bowiem Okręgowy Urząd Likwidacyjny, zaś Naczelny Sąd Administracyjny w swoich orzeczeniach wyrażał pogląd, że wniosek Urzędu Likwidacyjnego nie mógł być traktowany jako wniosek stron postępowania, a działanie tego Urzędu nie mogło skutecznie zastąpić działania właścicieli. Nie złożenie wniosku przez osobę uprawnioną w rozumieniu art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy w ustawowo określonym terminie 6-cio miesięcznym od daty objęcia w posiadanie gruntu przez gminę, o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu, powodowało przejście na własność gminy własności budynku znajdującego się na tym gruncie z upływem tego terminu. Przejęcie to było następstwem bezskutecznego upływu terminu i nie wymagało stwierdzenia przejścia na własność gminy budynku w drodze deklaratoryjnej decyzji właściwego organu administracyjnego /uchwała SN z dnia 30 listopada 1972 r. nr CZP 77/72 OSN nr 7-8/73, poz. 126/. Z tej przyczyny organ orzekający stwierdził, że brak podstaw do uznania, iż kwestionowana decyzja zawiera wady wymienione w art. 156 ( 1 pkt 2 kpa.

Skargę na powyższą decyzję wnieśli A. B., R. B. i R. B. podnosząc, iż wniosek o przyznanie prawa własności czasowej złożył Urząd Likwidacyjny, który mógł występować w imieniu byłych właścicieli.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że akta sprawy administracyjnej zakończonej kwestionowaną decyzją o odmowie przyznania prawa własności czasowej przedmiotowej nieruchomości nie zachowały się w całości, a pozostała jednie sentencja tego orzeczenia. Zostało wykazane, że w aktach dotyczących nieruchomości położonej przy ul. R. 25 znajduje się wniosek o przyznanie prawa do tej nieruchomości złożony przez poprzedniego właściciela jednakże brak takiego wniosku w odniesieniu do nieruchomości położonej przy ul. R. 23 i R. 6. Z pisma Dyrektora Urzędu Wojewódzkiego z dnia [...] skierowanego do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wynika, że w rejestrze wpływów wniosków "dekretowych", znajdującego się w tym Wydziale istnieje zapis, że wniosek o przyznanie własności czasowej do nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. R. 6 został złożony przez Okręgowy Urząd Likwidacyjny. Brak zatem zapisu, aby poprzedni właściciel tej nieruchomości, lub jego następca prawny, złożył przedmiotowy wniosek.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury