Skarga kasacyjna na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki (spr.), Zygmunt Niewiadomski, Protokolant Mariola Błaszczyk, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. SA z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2004 r. sygn. akt II SA 1630/03 w sprawie ze skargi P. SA w [...] na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącej - P. SA kwotę 500 zł (pięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Uzasadnienie strona 1/10

OSK 829/04

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 marca 2004 r. sygn. akt II S.A. 1630/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S.A. w [...] na decyzję z dnia [...]. ([...]), którą Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...]. ([...]), którą nakazał P. S.A. z siedzibą w [...], nie udostępnianie danych osobowych G. K., przetwarzanych w związku z przelewem wierzytelności, bez spełnienia warunków określonych w art. 3851 § 1 w związku z art. 3853 pkt 5 Kc, tj. bez zgody G. K .

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, dalej zwany G.I.O.D.O., wszczął postępowanie na skutek skargi wniesionej przez G. K., który w dniu 18.12.1997 r. zawarł z P. S.A. w [...] umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, o rozwiązanie której następnie wystąpił w dniu 28.03.2000 r. W dniu 24.06.2002 r. P. S.A. zawarła z Z.. sp. z o.o. z siedzibą w [...], umowę, o przelew wierzytelności na podstawie art. 509 K.c., która dotyczyła również wierzytelności G.K.. W wykonaniu tej umowy P. S.A. udostępniła Z. Sp. z o.o. dane osobowe G.K.. W opinii z dnia 2.09.2002 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów poinformował GIODO, że cesja długów abonenta pomiędzy przedsiębiorcą a firmą windykacyjną dopuszczalna jest jedynie za zgodą klienta, co wynika z art. 3851 Kc. W związku z czym, GIODO wydał w dniu [...] decyzję cytowaną na wstępie i decyzję nakazującą Z. Sp. z o.o. usunięcie danych osobowych G.K..

Od powyższej decyzji adresowanej do P., firma ta złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, powołując się między innymi na naruszenie art. 105 kpa. Dokonana została cesja wierzytelności, której bezskuteczności nie stwierdzono. Z chwilą dokonania przelewu, P. nie posiada już wierzytelności i nie ma w związku z tym "przedmiotu", który mógłby podlegać przelewowi bez zgody G.K.. Podniesiono też zarzut naruszenia art. 18 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926), powołanej dalej jako uodo, w związku z art. 105 kpa, w związku z art. 23 ust.1 uodo oraz nie uwzględnienie podstawy przekazania danych osobowych, wynikającej z art. 23 ust.1 pkt 5 uodo. Zakwestionowano też dokonaną przez GIODO interpretację art. 3851 § 1 i art. 3853 pkt 5 kc.

Decyzją z dnia [...] GIODO utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję, również inną decyzją z dnia [...]. GIODO utrzymał w mocy swoją decyzję adresowaną do firmy Z..

W uzasadnieniu decyzji GIODO wskazał, iż przymiot administratora danych posiadała Spółka P., która nabyła prawo do przetwarzania danych, w granicach określonych postanowieniami umowy abonenckiej i w celu jej realizacji. Z umowy tej nie wynika, aby G.K. wyraził zgodę na przekazanie swoich danych innym podmiotom. Podstawą przekazania danych osobowych G. K., nie mogła być umowa zawarta na podstawie art. 509 kc, na co wskazuje przepis art. 3851 § 1 kc, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr 22, poz. 571).

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych